98752

Punkt widzenia na wychowanie usytuowane w kontekście społecznym; koncepcja człowieka: wzrost, wrastanie, wprowadzanie w wartości.

Wychowanie to system działań zmierzających do określonych rezultatów wychowawczych. Człowiek to istota bio-socjo-kultnralna. Te 3 sfery ludzkiego życia przenikają się wzajemnie, ale cechują się także odrębnością sytuacji wychowawczych Rozwój- to ukierunkowane zmiany zmierzające do osiągnięcia wyższych form strukturalnych i funkcjonalnych

Rozwój biologiczny: wymaga dla właściwego przebiegu, właściwej pielęgnacji, wyrównywania ewentualnych braków organizmu,pobudzania rozwoju przez korzystne warunki środowiska.

Rozwój społeczny: polega na wrastaniu w grupy społeczne, których członkiem staje się jednostka, oraz na przyswajaniu sobie w tych grupach odpowiednich ról społecznych. Wymaga odpowiednich sytuacji interpersonalnych i grupowych.

Rozwój kulturalny: to wrastanie w wartości kultury materialnej i duchowej przez przyswajanie pożądanych modeli kultury. Sprzyja temu upowszechnianie wartości kultury, kształcenia i samokształcenia, umiejętność dokonywania właściwego wyboru na „rynku kultury”.

Takie ujęcie wychowania zawiera 4 konsekwencje:

1.    wychowanie jest korzystne i pożądane w toku całego ludzkiego życia

2.    rozszerzenie kręgów wychowania intencjonalnego poza tradycyjne środowisko wychowawcze

3.    rozszerzeniu kręgów wychowania intencjonalnego towarzyszy rozszerzone pojmowanie wychowawcy (wychowawcy zawodowi, ochotnicy, działacze społeczni, wychowawcy amatorzy)

4.    nasilenie aktywności samokształceniowej Wg. Radlińskiej

-proces wychowawczy jest złożony i odbywa się w 3 sferach rozwoju:

a)    WZROST- rozwój fizyczny i psychiczny człowieka jest autonomicznym zjawiskiem polegającym na stworzeniu warunków, w których sam rozwój nie będzie narażony na zahamowania, a braki będą uzupełniane

b)    WRASTANIE- (w społeczeństwie) uwarunkowane jest wzrostem, jednostka bowiem wchodzi do różnych grup społecznych dlatego wymaga czasu na zakorzenienie. Aby ten proces mógł przebiegać pomyślnie, wychowawca powinien dbać o „meliorowane” środowiska wzrostowe. Wychowawca ma pomagać przezwyciężyć braki środowiska i spożytkować jego wartości.

c)    WPROWADZANIE- (w warunki kulturowe) jest inicjowane w sytuacjach, w których jednostka będzie potrafiła dostrzegać dobra kulturalne, dokonywać wśród nich wyboru, odczuwać pragnienie przyswajania tych wartości.

„ ludzkie istoty zakorzeniają się w glebie społecznej inaczej niż rośliny w ziemi, trudno przewidzieć co odnajdą i co sobie przyswoją. Należy uprawiać całą glebę wrastania i rozpowszechniać szeroko wybrane wartości”.

Podstawowym zadaniem pedagoga społecznego staje się przeistaczanie wpływów, które są pozornie nieintencjonalne wychowawczo, na wpływy przetwarzające w świadomy sposób, z korzyścią dla człowieka, środowisko wzrostu, wrastania i wprowadzające jednostki i grupy w wartości kultury