98950

Playlista:

Kluczowym pojęciem związanym z muzyką nadawaną w radiu jest tzw. playlista.

Playlista to sporządzana z tygodnia na tydzień lista utworów, ze wskazaniem, jak często powinny być odtwarzane. Utwory na playliście można podzielić na bardzo często odtwarzane (heavy rotation) i często odtwarzane (medium rotation)

Nie ma jednego modelowego sposobu sporządzania playlisty, jak również identycznej dla każdej stacji ilości utworów na niej obecnych. Przykładowo. Stuart Grandy podaje, że na początku lat 90. XX w. w BBC Radio 1 playlista składała się z 15 nagrań zaliczonych do listy A i 20 do listy B (różnice między listami polegały na częstotliwości odtwarzania).

Z początkiem każdego tygodnia komputerowo przydzielano poszczególne utwory do konkretnych pór różnych dni tygodnia. Spośród siedmiu - ośmiu utworów granych w ciągu półgodzinnego bloku, cztery lub pięć pochodziły z playlisty.

Ekonomiczne problemy związane z rynkiem radiowym:

Jak podzielić ograniczone zasoby - spektrum dostępnych częstotliwości radiowych?

Jak zapewnić różnorodność programową? Nie stawiano by wyżej wymienionych pytań gdyby liczba dostępnych częstotliwości radiowych była nieograniczona. Jest ona jednak unikalnym dobrem (dopóki używana jest tradycyjna technologia), co generuje problemy ekonomiczne

Przydział częstotliwości

W początkach radiofoniii przydział częstotliwości był decyzją administracyjną - nadawcy praktycznie nie płacili za przydzielone częstotliwości Ronald Coase w 1959 r. w artykule pt. „ The federal Communications commission" zauważył, że wartość stacji radiowych wynika z posiadania przez nie praw do nadawama - ceny po jakich sprzedaje się stacje radiowe odzwierciedlają przede wszystkim wartość koncesji na nadawanie, a nie faktyczny majątek jakim dysponują stacje (np. wartość wyposażenia studia radiowego, budynki w których mieszczą się stacje, etc.) Coase argumentował, że najefektywniejszą metodą

przyznawania koncesji jest aukcja Aukcja gwarantuje to. że ograniczony zasób jakim jest częstodiwość radiowa trafi w ręce tych, którzy cenią je najwyżej Artykuł Coasea zaowocował zmianą procedur przyznawania koncesji radiowych Problem rozporządzania ograniczonymi zasobami zainspirował Coase a do napisania artykułu pL „ The problem ofsocial cost\ min. za który dostał on nagrodę Nobla w 1991 r.

Zapewnienie różnorodności programowej

Różnorodność programowa jest dobra dla społeczeństwa - słuchacze powinni mieć możliwie jak największy wybór Chodzi nie tylko o możliwość wyboru różnorodnej muzyki, ale także o dostępność różnych idei, zróżnicowanie stanowisk w debacie publicznej, etc. Trudno jest zmusić nadawców do stosowania różnorodnych formatów radiowycli, lepiej by ich decyzja wynikała z rachunku ekonomicznego Czy należy prcydzielać częstotliwości radiowe jak największej czy jak najmniejszej liczbie niezależnych podmiotów (przepisy regulujące koncentrację mediów)?

Tradycyjny sposób myślenia o koncentracji mediów

Należy stosować przepisy zabraniające koncentracji mediów i dbać o to by stacje radiowe miały różnorodnych właścicieli Przepisy te mogą np. zabraniać posiadania więcej niż jednej stacji radiowej na danym terytorium Zgodme z tym lokiem myślenia, jeśli każda stacja radiowa będzie miała innego właściciela, wówczas oferowane będą różnorodne programy i cel ustawodawcy zostanie osiągnięty

Argumenty zwolenników zniesienia przepisów zabraniających koncentracji

Prawo Hoteliinga (Principle of Minimum Differentiation) W sytuacji gdy pewne grupy odbiorców są

liczniejsze niż inne (np. słuchacze muzyki pop), wówczas stacje kontrolowane

przez różnorodnych właścicieli będą duplikować swoje formaty. Wyobraźmy sobie rynek radiowy, na

którym jest 90 tysięcy słuchaczy muzyki pop oraz 10 tysięcy słuchaczy muzyki