antysemickie wystąpienie Władysława Gomułki. W latach 1952 -1958 wyemigrowało z Polski do RFN prawie 700 tysięcy osób z tego ponad 250 tysięcy z województwa katowickiego. Natężenie tego zjawiska było regulowane deklaracjami i porozumieniami między rządami PRL i RFN. Było to początkiem procesów normalizacji między obydwoma państwami. (Akcja łączenia rodzin)
■ Czwarty okres trwał od 1971 r. do 1980 r. charakteryzował się niskim poziomem imigracji, a emigracja przewyższała średnio dziesięciokrotnie imigrację. Dane statystyczne 1970 r. I -1, 9 tys., E-14,1 tys., 1980 1-1,5, E-22,7.
■ Piąty okres rozpoczął się od 1981 r. i trwa do dziś. Nasilony okres emigracji obserwujemy w latach 1980-89. Za granicę uciekło bardzo wielu specjalistów m.in. lekarze, inżynierowie. Przyczyną emigracji było załamanie się polityki po 1975, nie podjęcie różnorakich reform, co zmusiło wiele jednostek do wyjazdu. W latach 80-tych narastała opozycja, której działacze niejednokrotnie, aby uniknąć więzienia, wyjeżdżali za granicę. W latach 90-tych, po upadku komunizmu w Polsce, do Włoch zaczęła napływać nowa fala emigracji zarobkowej. Polacy przyjeżdżali na Półwysep Apeniński „za chlebem" i „na handel". Głównym powodem wyboru kraju, był fakt, że we Włoszech jest polski papież Jan Paweł II, co określiło w sposób jednoznaczny katolicki profil polskiej emigracji, pochodzącej w większości z miast i wsi. Polacy pracowali przeważnie „na czarno", ale byli doceniani przez Włochów, szybko uczyli się języka i obyczajów. Ich typowymi kategoriami zawodowymi były usługi, obsługa hotelowo-restauracyjna oraz rzemieślnictwo (Mężczyźni wykonują zwykle prace fizyczne różnego typu: sezonowa w rolnictwie, budownictwo oraz usługi rzemieślnicze. Kobiety są zatrudniane jako pomoc domowa, opiekują się starszymi ludźmi lub sprzątają na godziny).
mobilność ludności: skłonność ludności do wyjazdów
współczynnik napływu: imigranci/ ludność *C
współczynnik odpływu: emigranci/ ludność * C
saldo migracji: imigranci - emigranci / ludność * C 2007- saldo na pobyt stały wynosi - 16 tys.
współczynnik efektywności migracji: imigranci - emigranci / wszystkich migrujących * C
Obecnie Polska ma najmniej w Europie cudzoziemskich mieszkańców w proporcji do całej populacji - ok. 3% ogółu ludności to imigranci.
W latach 1994-1997 największą grupę imigrantów w Polsce stanowiła ludność z Armenii, Sri Lanki, Bośni i Hercegowiny, Iraku, Indii, Rosji i Afganistanu.
Według danych zebranych w Spisie Powszechnym z 2002 r. w Polsce żyje:
- ok. 50 tysięcy Białorusinów, w większości zamieszkujących tereny województwa podlaskiego (najwięcej w Białymstoku 7,5tys.)
- ok. 27 tys. Ukraińców (w tym: w województwie warmińsko-mazurskim -11 881, zachodniopomorskim - 3 703, podkarpackim - 2 984, pomorskim - 2 831, dolnośląskim -1 422, podlaskim - 1 366, lubuskim - 615, mazowieckim - 579, małopolskim - 472, lubelskim
- 389, ślasMm - 309)
- ok. 150 tys. Niemców