99904

których gnicie rozpoczyna się od rdzenia, gdzie środek ochronny nie przeniknął, a na zewnątrz nie wykazują zepsucia Łatwiej gniją pale zabezpieczone przed gniciem, w których woda i powietrze mają dostęp do rdzenia (nie nasyconego środkiem ochronnym) przez pęknięcia, otwory dla śrub, zaciosy, wręby oraz inne otwory. Pogląd o stanie pala daje wbicie w mego gwoździa, wywiercenie otworu kontrolnego oraz ostuka-me młotkiem. Specjalna uwaga powinna być zwrócona na powierzchnie kontaktowe drewna oraz na miejsce, w których gromadzi się błoto i inne zanieczyszczenia. Na przykład, mogą zatrzymywać się na elementach jarzma pływające rośliny i szczątki, zbierając się w miejscach ich połączeń. Tam utrzymują wilgoć. Dlatego należy sprawdzać, czy w złączach elementów jarzma są szczątki przyniesione przez wodę i czy w tych miejscach drewno gnije. Miejscami wrażliwymi na gnicie są także głowice pali w stykach z oczepem, przymocowania kleszczy do pali, powierzchnie spękane lub rozłupane.

Należ)' sprawdzić, czy w drewnie są pęknięcia. Odnotowuje się dużpękni • przy otworach śrub oraz wszystkie inne, w których może utrzymywać się woda i powodować gnicie drewna.

Elementy jarzma mogą być uszkodzone wskutek uderzenia przez pień drzewa lub jednostkę pływającą. Mogą być też wygięte w następstwie przeciążenia mostu. Należy sprawdzić, czy występują takie uszkodzenia.

Oczepy powinny być sprawdzane ze względu na gnicie, pęknięcia i uszkodzenia spowodowane przeciążeniem.