Mu = Me~u (cos Lr + sin Lx)
(7.122a)
MK=—e~Lx%mljc R L
Po zsumowaniu lewostronnego i prawostronnego oddziaływania ramy określamy momenty w całej belce (płycie) konstrukcji:
M=Ma e~u (cos Lx+sin Lx)+ Ma e~^~x\cos Uf - x)+ sin Uf - *)]+
+ **e-usinLx+^e-I*-')swL(l-x) f7.122b)
L L
gdzie: MA i MB - momenty podporowe, RA i RB - reakcje pionowe, / - rozpiętość obudowy.
Podane rozwiązania można też wykorzystać do obudowy skrzynkowej jako jednej konstrukcji - belki na sprężystym podłożu z nadbudową. Obciążeniem belki jest wówczas oddziaływanie nadbudowy. W dowolnym schemacie metody sil podłoże sprężyste możemy zamienić podporami sprężystymi, wykonując obliczenia metodą Żemocz-kina (rys. 7.47).
Rys. 7.4Ć. Schemat obliczeniowy obudowy skrzynkowej: a) rama z zastosowaniem metody sil, b) rama z zastosowaniem metody przemieszczeń, c) belka na sprężystym podłożu,
A i B - punkty połączenia ramy z płytką - belką, K - dowolny punkt belki