1352738052

358

SPRAWOZDANIE Z RUCHU RELIGIJNEGO,

o/zczędzi dalszego krwi rozlewu dla Przenajdroższej Krwi, która niegdyś zrosiła Krzyż Boskiego Jego Syna i dziś po mistycznej uczcie czerwieni jeszcze wargi wasze, znów jako symbol zbawienia i przebaczenia, jakiego tylko Jezus może nam użyczyć. Błogosławieństwo Boże, którego wam udzielamy z głębi serca, niechaj spełnienie tego życzenia przyspieszy¹/*

Prasa koalicyi, jak paryski ,,Temps^i: i neapolitański „Maiiino'¹ oburzają się na tę przemowę Ojca sw., którj według ich zapatrywania nie powinien był powiedzieć, że „wszystkie swe dzieci obejmuje równą miłością".

Zwrot ku Z przyłączeniem się Bułgaryi do państw centralnych na-

Kościołowi -    ⁴1 i *    ii*. •    ■    iii. i* i t/^-

katolickiemu sępiło ^^ez pewne zbliżenie się narodu bułgarskiego do Ko-w Bułgaryi. ścioła rzymsko-katolickiego. Według doniesienia „Kólnische Volkszeitung“ Nr. 925 z dnia 11 listopada 1915 r„ opierającego się na „St. Petersburg er Borsenzeitung" (listopad 1915), miał bułgarski następca tronu Borys przed wyruszeniem na pole walki przyjąć publiczne błogosławieństwa w cerkwi grecko-unickiej, nie zaś w grecko-prawosławnej, choć r. 1896 przyjął bierzmowanie w cerkwi schyz-matyckiej. Wiadomość ta nie została skądinąd stwierdzona, ale niemniej jest prawdopodobna wobec tego, że często podobnoś bywa na nabożeństwach katolickich wraz z ojcem i przyjmuje też Sakra -menta św. według obrządku katolickiego. Chociaż oficyalnie Borys nie przeszedł na łono katolickiego Kościoła, to jednak ojciec jego, król Ferdynand pojednał się w czasie wojny osobiście z Kościołem katolickim, z którego wskutek schyzmatyckiego bierzmowania Borysa był wykluczony. Ponieważ następca tronu, doszedłszy do peł-noletności, obecnie sam ponosi odpowiedzialność za swoją przynależność religijną, mógł król ze swej strony pogodzić się już z Kościołem. Na wielkanoc 1915 r. przyjął król publicznie Komunię św. według obrządku rzymsko-katolickiego, a w lutym 1916 przyjął ją z rąk Kardynała Pronuncyusza Scapinelliego, w czasie sw^ego pobytu w Wiedniu. Odbył też z nim dwugodzinną konferencyę, na której wedle doniesienia dzienników miał omawiać sprawę osobnego konkordatu Bułgaryi ze Stolicą Apostolską, oraz sprawę stałej ambasady bułgarskiej przy Watykanie. Obdarzył też król Ferdynand Kardynała Pronuncyusza Wielkim Krzyżem orderu św. Aleksandra z brylantami. W następstwie tego pogodzenia się z Kościołem katolickim odbyło się też pojednanie się króla z księżną parmeńską, matką pierw^r-