1352738119

€i    CHRONOLOGIA ŻYCIA CHRYSTUSOWEGO

gadzi twierdzenia Synoptyków, ze świętym Janem. Ale i ona naukowo pewna nie jest, gdyż dowodami historycznymi nie da się niezbicie stwierdzić istnienia reguły BaDU już za czasów Chrystusa. Nie pozostaje więc nic innego, jak szukać rozwią-zania na innej drodze. :— Temu, zdaje się, czyni zadość :

d) Teorya prostej wieczerzy 13 Nisdn. Przyjmuje ona zgodnie z teoryą antycypacyi: 1) fakt, że Chrystus umarł 14 Ni san, t. j, w piątek, w dniu Parasceve, „przygotowania^ do święta Przaśników {Mt 27⁶² Mk 15⁴² Łk 23⁵⁴ Jan 19³¹);

n

a dalej z teoryą harmonistyczną i z teoryą przenosin przyjmuje : 2) fakt, że Chrystus tejże godziny skonał na krzyżu, w której Żydzi zabijali swe baranki paschalne, że więc Żydzi obchodzili ucztę wielkanocną 14 Nisdn (owego roku w piątek); ale twierdzi: 3) że

%

ostatnia wieczerza Chrystusa dnia 13 Nisdn nie była paschalną, ale zwykłą wieczerzą\₉ podczas której Chrystus w miejsce baranka paschalnego ustanowił Najśw. Sakrament; 4) zgodę między Janem 13¹ [rcpb rfję eopTiję tou uiayyc = w przeddzień święta Paschy], a Synoptykami Mt 26⁷ [tyj be 7rpd>Tfl

r

tćW a^ugo)v] i Mk 14¹² [zeń ty) TrpwTY) yjp.epą twv    ct~ t.ólt/ol

ełk>ov] otrzymuje w ten sposób, że. wyraz Synoptyków tyj Trptó-Y) nie przekłada z Wulgatą primo die (azymorum), ale w znaczeniu Jana: ,,w przeddzień^ (Przaśników); a Łk 22⁷: f_iX'B-sv 8e r,pipa twv aDiguw, ^ ISsi -Oóecr&zi to xaa/a tłamaczy z Chryzostomem : „n a d c h o d z i ł“, t. j. był już blizko (zatem 13 Nisan), a nie z Wulgatą venit (coby wskazywało na 14 Nisan). *    -

Przekład ten jest filologicznie dopuszczalny, bo wyraz rcpwToę, upwTY), 7:pwTov w greczyźnie późniejszej i w pismach Nowego Testamentu wy^parł co do znaczenia wyrażenie TtpÓTepo;, ^poTŚpot, 'irpÓT6pov¹), a na oznaczenie pierwszy (klasyczne kp&tcę) używają Ewangeliści i hebraizmu eię, puoe, ev, Wulgata unus. Prócz tego wyrażenie ty) 7cpo>TYj Yjpipoc twv dęó[/a)v odpo-

1

) Że takie rozumienie wyrazu ?rp(i)TY) usuwa także trudności hi