2588001255

,fh Porotherm

Rozwiązania ścienne

3.4. Odporność na warunki środowiskowe

(1) Odporności na warunki środowiskowe systemu Porotherm Dryfix należy określać zgodnie z punktem 2.5.

w zakresie trwałości t

rczegółowych zaleceń europejskich należy stosować dotychczasowe zalecenia krajowe : zachować zgodność z normą PN-EN 771-1.

4. Zasady analizy konstrukcji murowych

4.1. Postanowienia ogólne

(1)    Przy sprawdzaniu każdego ze stanów granicznych wymagających rozważenia, należy posługiwać się modelem obliczeniowym określonym poprzez opis:

■    konstrukcji i materiałów, z których jest ona wykonana, a także oddziaływań lokalnego środowiska, któremu konstrukcja jest poddana,

■    zachowania się całej konstrukcji lub jej części w rozpatrywanych stanach granicznych,

■    przewidywanych oddziaływań i sposobu ich przyłożenia.

(2)    Ogólne ukształtowanie konstrukcji i połączenia jej części składowych powinny zapewniać odpowiednią stateczność i sztywność w trakcie wznoszenia i w okresie jej użytkowania.

(3)    Modele obliczeniowe mogą dotyczyć wydzielonych części konstrukcji (np. ścian), pod warunkiem spełnienia warunku powyżej.

(4)    Analizę zachowania się konstrukcji zaleca się prowadzić w oparciu o teorie liniowo-sprężyste, zakładające liniową zależność pomiędzy naprężeniami i odkształceniami o nachyleniu równym siecznemu modułowi sprężystości.

(5)    Wyniki analizy odpowiednich modeli obliczeniowych powinny, dla każdego elementu konstrukcyjnego, określać wartości:

■    sił osiowych odpowiednio dla oddziaływań pionowych i poziomych,

■    obciążeń ścinających odpowiednio dla oddziaływań pionowych i/lub poziomych,

■    momentów zginających odpowiednio dla pionowych i/lub poziomych oddziaływań prostopadłych do płaszczyzny,

■    momentów skręcających.

(6)    Elementy konstrukcji murowych należy sprawdzać w stanach granicznych nośności i stanach granicznych użytkowalności, pizyjmując za oddziaływania wyniki uzyskane z analizy konstrukcji.

(7)    Poza sprawdzeniem konstrukcji na działanie obciążeń wynikających ze zwykłego użytkowania zapewnić należy w wystarczającym zakresie, aby w razie niewłaściwego użytkowania lub wypadku, konstrukcja nie uległa katastrofie w sposób nagły lub zniszczeniu w nieproporcjonalnie dużym zakresie; zachowanie się konstrukcji w sytuacjach wyjątkowych należy analizować, posługując się jednym z następujących sposobów:

■    projektowania elementów konstrukcji do przeniesienia efektów wystąpienia oddziaływań wyjątkowych podanych w EN 1991-1 -7;

■    hipotetycznego usunięcia kolejnych głównych elementów nośnych;

■    zastosowanie wieńców żelbetowych, umożliwiających powstanie wtórnego ustroju nośnego;

■    redukcji ryzyka wystąpienia oddziaływań wyjątkowych, np. przez zastosowanie barier zabezpieczających przed uderzeniem pojazdami.

(8)    W analizie obliczeniowej konstrukcji należy uwzględniać imperfekcje; możliwy efekt wystąpienia imperfekcji uwzględnia się, zakładając, że konstrukcja jest wychylona z pionu o kąt, w radianach:

^V ~~ (100,/hJ    ⁽⁴’¹⁾

gdzie: h_M- całkowita wysokość konstrukcji w metrach.

(9)    Wynikowe oddziaływanie poziome wywołane w/w imperfekcjami dodaje się do pozostałych oddziaływań.