Część I: Błony biologiczne
Białka integralne, niebieskie na rysunku powyżej, związane są z błoną bardzo silnymi oddziaływaniami hydrofobowymi. Niektóre z nich związane są tylko z jedną monowarstwą (lewa część rysunku). W tym przypadku oddziaływania hydrofobowe wynikać mogą z dwóch różnych przyczyn:
■ jedna z domen białka posiada powierzchnię hydrofobową i dzięki temu lokuje się w lipofilowym środowisku łańcuchów kwasów tłuszczowych,
■ z łańcuchem białkowym związana jest reszta kwasu tłuszczowego, której łańcuch alifatyczny zakotwiczony jest w strukturze biwarstwy.
Znane są dwa typowe zakotwiczenia: poprzez kwas mirystylowy lub palmitylowy, rysunek poniżej.
NHf
Poza białkami związanymi z jedną monowarstwą istnieją również białka przebijające błonę na wylot. Fragment łańcucha peptydowego znajdujący się w błonie ma zwykle postać jednej lub kilku a-helis o bardzo charakterystycznej sekwencji.
1.2,4 Modyfikacje modelu mozaikowego
Stworzony w latach ’70 XX w. mozaikowy model błony komórkowej wyjaśniał większość znanych wówczas faktów doświadczalnych. Od czasu jego powstania pojawiły się jednak nowe dane, więc model ten jest systematycznie modyfikowany. Poniżej omówione zostaną dwie modyfikacje powszechnie akceptowane przez środowisko biofizyków.
7