8
WIADOMOŚCI URZĘDU PATENTOWEGO
ZESZYT 1/1950
niniejszej ustawy lub uzyskane z przewidzianym w niej pierwszeństwem. W braku zgody co do warunków takiej licencji niewyłącznej, każda zc stron pragnących zawrzeć umowę licencyjną może w każdym czasie przed dniem l kwietnia 1951 r. zgłosić wniosek do Wielkiego Senatu (Gros-ser Senat) Urzędu Patentowego o ustalenie warunków. Na skutek takiego wniosku Wielki Senat winien ustalić warunki licencji najpóźniej do dnia 1 października 1951 r. po umożliwieniu obydwu stronom, ich wysłuchania.
2. Wielki Senat Urzędu Patentowego wyda przepisy dotyczące postępowania w sprawie przesłuchania stron, o którym mowa w ust. 1.
3. Decyzje Wielkiego Senatu mogą być przedmiotem odwołania, wnoszonego do władz okupacyjnych na zasadach ustalonych w zarządzeniach wydanych przez te władze.
Artykuł 8.
Państwa obce, obywatel państwa obcego lub następca prawny tego obywatela może przed dniem 1 października 1951 r. wszcząć postępowanie sądowe przeciwko tym osobom fizycznym lub prawnym, którym zarzuca się pogwałcenie praw własności przemysłowej, literackiej lub artystycznej tego państwa lub jego obywatela, a mianowicie:
a) w okresie czasu od daty rozpoczęcia stanu wojny włącznie między Niemcami i tym państwem do dnia 30 września 1949 r. włącznie, z tym jednak zastrzeżeniem, ze postępowanie to nie może być wszczęte, jeżeli prawa te były wykonywane lub korzystano z nich w dobrej wierze,
albo
b) przed datą rozpoczęcia stanu wojny, z tym jednakże zastrzeżeniem, że wówczas postępowanie to według prawa niemieckiego mogło było być przeprowadzone, a zarzut przedawnienia nie mógł był być podniesiony.
Artykuł 9.
Przy obliczaniu czasu, w ciągu którego stosownie do przepisów ustawy należy rozpocząć wykonywanie patentu lub wzoru użytkowego, albo stosowanie wzoru rysunkowego lub znaku towarowego należącego do państwa obcego lub do obywateli tego państwa, nie uwzględnia się okresu czasu od daty rozpoczęcia stanu wojny między Niemcami i tym państwem a dniem l kwietnia 1951 r. włącznie.
Artykuł 10.
Państwa obce i obywatele tych państw będą mogli korzystać z tych samych dobrodziejstw w stosunku do praw' własności przemysłowej, literackiej i artystycznej, jakie przyznaje prawo niemieckie obywatelom niemieckim.
* Artykuł 11.
Jeżeli przepisy nie stanowią inaczej, właściwe sądy niemieckie orzekają we wszystkich sprawach, których dotyczy niniejsza ustawa.
Artykuł 12.
Z zachowaniem postanowień ark 2 i 7, właściwa władza Związkowej Republiki Niemieckiej wyda konieczne zarządzenia wykonawcze do niniejszej ustawy. Zarządzenia te w rozumieniu paragrafu 5 Statutu Okupacyjnego stanowią część ustawodawstwa.
Artykuł 13.
1. Postanowienia niniejszej usfcąwy uchylają wszelkie sprzeczne z nimi niemieckie przepisy prawne.
2. Na terytorium Republiki Związkowej tracą moc następujące niemieckie przepisy prawne:
a) rozporządzenie z dnia 26 lutego 1940 r. o prawach własności przemysłowej obywateli brytyjskich (RGBl. I str. 424);
b) rozporządzenie z dnia 11 lipca 1940 r. o prawach własności przemysłowej i o prawach autorskich obywateli kanadyjskich (RGBl. I, str. 997);
c) rozporządzenie z dnia 17 lipca 1940 r. o prawach własności przemysłowej i o prawach autorskich obywateli Unii Południowo - Afrykańskiej (RGBl. I, str. 1006);
d) rozporządzenie z dnia 10 sierpnia 1940 r. o prawach własności przemysłowej i prawach autorskich obywateli australijskich (RGBl. I, str. 1103);
e) rozporządzenie z dnia 24 kwietnia 1941 r. o prawach własności przemysłowej i o prawach autorskich obywateli Nowej Zelandii (RGBl. I, str. 234);
f) rozporządzenie z dnia 22 grudnia 1942 r. o prawach własności przemysłowej i o prawach autorskich obywateli Stanów Zjednoczonych Brazylii (RGBl. I, str. 737).
Artykuł 14.
W rozumieniu niniejszej ustawy
a) wyrażenie „państwo obce” oznacza każde państwo, które znajdowało się w stanic wojny z Niemcami w jakimkolwiek czasie od dnia 1 września 1939 r. do dnia 8 maja 1945 r.;
b) wyrażenie „obywatel państwa obcego” oznacza obywatela lub przynależnego obcego państwa, tudzież osobę prawną, która powstała według przepisów obcego państwa;
c) wyrażenie „Urząd Patentowy” oznacza Niemiecki Urząd Patentowy, utworzony rozporządzeniem Rady Gospodarczej z dnia 12 sierpnia 1949 r. nr 78 (Gesetzblatt der Verwaltung des Vereinigten Wirtschaftsgebietes 1949 — str. 251);
• i
d) wyrażenie „Biuro Zgłoszeń” oznacza Biuro- Zgłoszeń Bizonii, utworzone w Berłinie i w Darmstadzie rozporządzeniem Rady Gospodarczej z dnia 5 lipca 1948 r. nr 31 o utworzeniu Biur Zgłoszeń dla przyjmowania zgłoszeń patentowych, wzorów i znaków towarowych (Gesetz-und Verord-nungsblatt des Wirtschaftsrates des Vcreinigten Wirtschafts-gćbietes, str. 65);
e) wyrażenie „Konwencja” oznacza zmienioną Międzynarodową Konwencję Paryską o ochronie własności przemysłowej z dnia 20 marca 1883 r.;
f) wyrażenie „stan wojny” obejmuje okupowanie przez Niemcy w jakimkolwiek czasie terytorium państwa obcego od dnia 1 września 1949 r. do dnia 8 maja 1945 r.;
g) czynność uważa się za dokonaną w dobrej wierze, jeżeli dopełniono jej zgodnie z przepisami prawnymi, obowiązującymi w czasie jej dokonania.
Artykuł 15.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem 1 paździer* nika 1949 r.
(Official Gazette of the Allied High Commission for Germany z dnia 27 października 1949 r. nr 2, str. 18 — 23; La Propriete Industricllc 1949 r. nr 11 str. 170 — 172).
Dla t. zw. zjednoczonego obszaru gospodarczego Niemiec, t. j. dla strefy amerykańskiej, brytyjskiej i francuskiej, został utworzony dnia 1 października 1949 r. Urząd Patentowy, który nosi nazwę Dcutsches Patentamt. Siedzibą jego jest Monachium. Prezydent Zarządu „Obszaru Gospodarczego” może za zgodą „Rady Gospodarczej” otwierać filie Urzędu Patentowego.
Jednocześnie zostały skasowane Biura Podawcze, utworzone w roku 1948.
Według informacji prywatnych, stan prawny ochrony własności przemysłowej w wymienionych strefach jest tymczasowo następujący: *)
I. Dawne prawa ochronne
Wszystkie udzielone patenty, zarejestrowano wzory użytkowe i zarejestrowane znaki towarowe, które w dniu 8 maja
') patrz również La Propriete Industrielle nr 9/1949 r. str. 133 — 134. — Red. '