3289580430

5H

WIADOMOŚCI URZĘDU PATENTOWEGO

ZESZYT l'I950

inicjatywa przejęta została przez licznych linotypistów innych drukarń.

Podaliśmy powyższe wyniki jako przykłady. Obecnie są one osiągane przez szerokie masy pracujących, zasilające szeregi tych, którzy pod wpływem przykładu radzieckiego ruchu stachanowskiego, niosą płomień, który rozpali ogień węgierskiego ruchu stachanowskiego. Wyniki te stanowią wspaniały przykład tego, co zwycięstwo idei marksistowsko-leninowskich i realizacja tych idei pod kierownictwem wielkiego Stalina przynoszą pracującej ludzkości.

%

Jest to bezpośredni przykład nowego stosunku do pracy, nowych stosunków między wolnymi narodami, wytworzenie nowego człowieka typu socjalistycznego. Wykazała to pierwsza Konferencja Nowatorów, stanowiąca wydarzenie polityczne doniosłej wagi, które przyczyniło się znacznie do stworzenia węgierskiego ruchu stachanowskiego.

Tłumaczył J. D.

(„Biuletyn Węgierskiej Partii Pracujących”, listopad 1949 r.).

Paweł Lihiert

Z ZAGADNIEŃ RACJONALIZATORSTWA

*

Głębokie przemiany społeczne, które dokonały się w naszym kraju, spowodowały doniosłą zmianę stosunku robotnika do wykonywanej przez niego pracy. Uzewnętrzniło się, to w umasowieniu socjalistycznego współzawodnictwa pracy oraz w narodzeniu się na jego podłożu ruchu racjonalizatorstwa, nowatorstwa i wynalazczości robotniczej.

Usprawnienia i wynalazki pracownicze w ustroju demokracji ludowej i w ustroju socjalistycznym zmierzają do zwiększenia wydajności pracy, a więc pomnażając produkcję — bogacą państwo i gospodarującą nim klasę robotniczą. Z drugiej strony przyczyniają się one do ułatwienia pracy samych robotników. W tych warunkach zarówno współzawodnictwo, jak i ruch racjonalizatorstwa, są w ręku klasy robotniczej narzędziem walki o socjalizm.

Co do ruchu racjonalizatorstwa, to niestety rozwój jego przez dłuższy czas napotykał na duże przeszkody. Pozbawiony pomocy i opieki ze strony zakładów pracy, a niedoceniany przez związki zawodowe, nie mógł ruch ten ujawnić w całej pełni wspaniałych swoich możliwości.

A przecież stoimy w obliczu konieczności znacznego wzmożenia wydajności pracy, czynnika tak niezbędnego dla wykonywania wielkich zadań, postawionych przed klasą robotniczą w ramach planu budowy podstaw socjalizmu w Polsce, planu 6-letnicgo.

W ostatnim kwartale r. ub. ukazały się zarządzenia, które winny mieć decydujący wpływ na dalszy rozwój ruchu racjonalizacji i wynalazczości robotniczej.

Są to dwa zarządzenia przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, jedno w sprawie rozwoju wynalazczości, drugie — dotyczące pomocy przy organizowaniu klubów techniki i racjonalizacji w zakładach pracy. To ostatnie zostało uzupełnione regulaminem działalności klubu, opracowanym przez CRZZ i stanowiącym konieczną pomoc organizacyjną w akcji zakładania tych klubów. Pojawienie się tych dokumentów należy uważać za wydarzenie wysoce sprzyjające dalszemu i owocnemu rozwojowi ruchu racjonalizatorstwa i wynalazczości robotniczej.

Zalecenie w sprawie rozwoju wynalazczości pracowniczej wskazuje we wstępie na szereg braków i niedomagań ruchu wynalazczości i racjonalizatorstwa, które zostały ujawnione na Krajowej Konferencji we wrześniu 1949 r. Wymienia ono m. in.:- brak dostatecznej pomocy technicznej przy opracowywaniu pomysłów pracowniczych, zbyt wolne tempo i biurokratyczne załatwianie spraw związanych z oceną pomysłów, wypłacaniem premii i realizowania zatwierdzonych usprawnień. Do przeszkód stojących na drodze rozwoju ruchu racjonalizatorskiego oraz wykorzystania jego osiągnięć zalicza się dalej — konserwatyzm techniczny części personelu kierowniczego • zakładów pracy oraz niedostateczne. przenoszenie doświadczeń Jednych zakładów na pozostałe. •

. Celem usunięcia powyższych niedomagań Przewodniczący PKPG zaleca powołanie we wszystkich zakładach i

przedsiębiorstwach gospodarki uspołecznionej referentów, którzy mają sprawować pieczę nad stanem i przebiegiem akcji wynalazczości i racjonalizatorstwa na terenie swego zakładu pracy. We wszystkich jednostkach organizacyjnych podległych bezpośrednio ministerstwom, sprawującym zarząd nad poszczególnymi działami gospodarki narodowej, winny być utworzone oddziały usprawnień i wynalazczości, zaś w departamentach technicznych tych ministerstw — analogiczne wydziały.

Wobec tego, że nie wszystkie zakłady pracy w przemyśle unarodowionym powołały zakładowe komisje usprawnień i wynalazczości, których istnienie jest warunkiem koniecznym do uaktywnienia ruchu racjonalizatorskiego, Przewodniczący PKPG przypomniał o konieczności uruchomienia ich tam wszędzie, gdzie tego dotychczas nie uczyniono. Komisje te mają za zadanie przyjmować projekty pracowniczych wynalazków i usprawnień, oceniać stopień ich przydatności dla zakładu, obliczać wysokość należnych premii i w terminie siedmiu dni od daty otrzymania projektu, powinny go przesłać do nadrzędnej komisji usprawnień i wynalazczości przedsiębiorstwa. Zadaniem tych komisji jest ponowne dokonanie oceny nadesłanego projektu oraz ostateczne ustalenie wysokości premii, co zostaje w końcowej fazie badań zatwierdzone przez Dyrekcję Przedsiębiorstwa. Dzięki ustaleniu trybu oceny i zatwierdzania wynalazków i projektów usprawnień oraz dzięki ustaleniu terminów poszczególnych etapów związanej z tym procedury, możliwości dotychczasowego biurokratycznego załatwiania tej sprawy zostały poważnie ograniczone.

Celem poparcia rozwoju ruchu racjonalizatorskiego, zalecenie zobowiązuje dyrektorów zakładów lub przedsiębiorstw nie posiadających klubów techniki i .racjonalizacji do wyznaczania inżynierów lub techników, którzy w razie potrzeby pomagaliby pracownikom - autorom przy pisemnym lub rysunkowym opracowaniu pomysłów. Koszty wynikające z tego mają obciążać przedsiębiorstwo.

Ważnym dla akcji racjonalizatorstwa jest ustęp postanawiający, że zakładowe komisje usprawnień mają ustalać w porozumieniu z dyrekcją zakładu lub przedsiębiorstwa tematy pomysłów, których realizacja przyczyniłaby się do usprawnienia pracy danego zakładu lub przedsiębiorstwa. Tematy te winny być wywieszane na tablicach ogłoszeń, we wszystkich oddziałach i warsztatach zakładu oraz omawiane na naradach wytwórczych. Zbiory tematów mają być raz na miesiąc aktualizowane i dopełniane.

Wydziały i oddziały usprawnień i wynalazczości ministerstw i podległych im instytucji powinny organizować przynajmniej raz do roku branżowe narady wynalazczości i usprawnień, połączone z wystawami i pokazami dorobku zakładów pracy danej branży w dziedzinie wynalazczości i racjonalizacji pracowniczej*

Celem należytego wyzyskania zatwierdzonych pomysłów i wynalazków, warunkiem czego jest szybkie ich upowszechnianie, PKPG postawiła prekluzyjne terminy wprowadzę-