WIADOMOŚCI URZĘDU PATENTOWEGO
ZESZYT 1/1950
szy w nowe warunki pracy i spojrzawszy na nie nowym nie-uprzedzonym okiem, tow. Urbańczyk spostrzegł szereg punktów wymagających poprawy i w ciągu kilku ostatnich miesięcy zgłosił 20 (słownie dwadzieścia) pomysłów usprawnienia pracy. Większość z nich jest juź w stadium realizacji i zapowiada się bardzo ciekawie^ Najwartościowszy wydaje się dowcipny pomysł noża wiszącego wpuszczonego w rurkę, który będzie ścinał wewnętrzny szew w spawanych rurkach. Jest to bardzo ważne, zc względu na późniejsze przeciąganie tych rurek na korku. Szew zewnętrzny jest ścinany łatwo, lecz problemu ścinania szwu wewnętrznego nie umiały dotychczas rozwiązać firmy zagraniczne, dostarczające agregaty spawalnicze.
Dobre nadzieje rokuje również wózek do próby wodnej rur najcieńszych, które dotychczas wychodziły z dość wątpliwą kontrolą i przyrząd do spawania taśmy rurowej na styk. Za wcześnie jest jeszcze, aby można ocenić wartość wszystkich pomysłów tow. Urbańczyka, ale należy mieć nadzieję, że osoba jego będzie przykładem jaką korzyścią dla warsztatu jest wysuwanie uzdolnionych robotników na kierownicze stanowiska.
(produkcja masła)
Mistrz zakładu Biełozierskiego, JA. M« Nicupokojówt pracuje w przemyśle maślarskim 36 lat. Jest on mistrzem doświadczonym, kochającym swój zawód.
Jakość surowca i jego przeróbka. Mistrz razem z kolektywem •zakładu walczy aktywnie <* zwiększenie dobroci mleka i śmietanki. Wszystkie kołchozy i punkty zbiorcze są zaopatrzone w cedzidła i krążki waty, przez które cedzą mleko po wydojeniu i przy przyjmowaniu. W lecie kołchozy przysyłają do zakładu mleko trzy razy na dobę. Po odwirowaniu mleka śmietankę chłodzi się w wodzie z lodem, a w niektórych oddziałach śmietanka z wirówki jest doprowadzana od razu do ochładzanego cebra. Szybkie i znaczne ochłodzenie śmietanki zezwala na zachowanie jej dobroci.
Z oddziałów wirówkowych śmietanka jest doprowadzana do zakładu w stanie surowym. Dostawa śmietanki jest rozplanowana w taki sposób, że śmietanka jest od razu poddawana pasteryzacji. Kwaśnej śmietanki prawie się nic spotyka. Jeżeli w poszczególnych przypadkach dostarczają śmietankę o zwiększanej kwasowości, wówczas rozcieńcza się ją wodą, odwirowuje, pasteryzuje i następnie przerabia razem z inną śmietanką.
Pasteryzacja śmietanki odbywa się w okrągłym pasteryzatorze z mieszadłem, latem w temperaturze 85 — £6« C, zimą w temperaturze 90° . W porze zimowej temperaturę pasteryzacji A. M. Nieupokojcw podwyższa w celu usunięcia zapachów paszy. Zaraz po pasteryzacji śmietankę ochładza się szybko na płaskiej chłodziarce, latem do. -f 2 — 3%, a zimą do-f 4%.
Przyrządzanie zakwasu. Mistrz poświęca dużo uwagi przy przyrządzaniu zakwasu, uważając słusznie, że od dobroci zakwasu zależą zalety smakowe masła. Do przyrządzenia zakwasu wybiera się najlepsze mleko, które jest dostarczane od razu po wydojeniu z towarowo -mlecznej fermy, położonej w odległości 1 km od zakładu.
Mistrz przyrządza zakwas z mleka niezbieranego. Ten sposób należy pochwalić, wychodząc z następującego założenia: chociaż tłuszcz nie przyjmuje udziału w procesie zakwaszania, lecz odwirowywanie i przelewanie odtłuszczonego mleka do innego naczynia powoduje dodatkowe zanieczyszczenie mikroflorą, co może wywrzeć wpływ na jakość
smaku. Wykorzystanie zaś mleka niezbieranego uwalnia od wskazanych dodatkowych procesów i w dużym stopniu gwarantuje wysoką dobroć zakwasu.
Specjalną uwagę zwraca mistrz na przyrządzanie zakwasu macierzystego; nie dopuszcza on do wahań temperatury w procesie; ukwasżania.
Pasteryzowane w wysokiej temperaturze i ochłodzone (latem do 24 — 25* , zimą do 2G — 27° ) mleko zakwaszają 5% zakwasu. Po utworzeniu skrzepu zakwas, w cel u nabrania aromatu, przetrzymują w temperaturze 16 — 18° w ciągu kilku godzin; potem ochładzają do 4 —r 5° i przechowują w tej temperaturze aż do użycia.
Gotowy zakwas ma czysty smak, wyraźny aromat i kwasowość w granicach 100 — 110° T. Zamiana zakwasu, jeżeli przy przeszczepianiu nie zauważa się pogorszenia jego smaku, jest dokonywana nie częściej jak co miesiąc.
Należy uznać całkowicie słusznym podany czas kultywowania zakwasu. Jeżeli mistrz przyrządził dobry zakwas i jego jakość zachowuje się przy przeszczepieniach, nie należy śpieszyć się z jego zamianą na świeży. Nierzadko zdarza się, że nowy zakwas ustępuje w jakości staremu, długi czas kultywowanemu.
W zakładzie stosuje się dwurzędowy sposób przyrządzania zakwasu. W ceberku przyrządza się w niedużej ilości zakwas macierzysty, który wykorzystuje się do przyrządzenia zakwasu podstawowego i roboczego. W butli przygotowuje się zakwas roboczy, stosowany tylko do zakwaszania śmietanki.
Podany sposób w dużym stopniu zabezpiecza zachowanie jakości zakwasu przy przeszczepieniach. Mleko do za-, kwasu roboczego za każdym razem zakwasza się podstawowym zakwasem, przy przyrządzaniu którego łatwiej zachować absolutną czystość (zakwas ten przyrządza się w niedużej ilości w malutkim cebrze).
Ukwaszanie śmietanki. Pasteryzowaną i ochłodzoną w chłodziarce śmietankę podgrzewa się (latem do 10 — 11° , zrimą do 13 — 14°v. ) i zakwasza 5% zakwasu* Ukwaszanie trwa latem 15 — 16 godzin, zimą 17 — 18 godzin.
Kwasowość beztłuszczowej masy śmietanki przed zma-ślanięm waha się w granicach od 45 — 50° T.