3289581037

414 Dział czwarty. — Wytrzymałość matcryałów.

1) Trójkątna sprężyna uwarstwiona. Jeżeli sprężynę trójkątną w planie (rys. 258 i), szerokości n ft, pomyślim)’’ sobie pociętą na

pewną ilość parzystą 2 n pasków, np. na 8, każdy szerokości 72 i potem

=    ......z......    symetryczne paski złączymy ze sobą

___    j    w 71, np. 4, pasy podwójnej szerokości,

- r ...... t. j. £>, i nałożymy je na siebie, by

_ utworzyły wiązkę sprężyn, jak w rys.

_    258 ii, to otrzymamy sprężynę wiąz-

- kową, uwarstwioną, dokładnie tej samej

--wytrzymałości na gięcie, co pierwotna

_ trójkątna, mianowicie:

- „ bh*k_b    PI

-    ^p-ⁿ-s-T'^czyh“'-%-

'2. Sprężyna uwarstwiona, prostokątna, zaostrzona według paraboli sześciennej (rys. 269). Zamiast nadawania końcom oddzielnych warstw kształtu trójkątnego w planie, można je zostawić w pełnej

ttys. 259.

U

li©)

liys. 260.

szerokości, zaostrzając natomiast końce w profilu według paraboli sześciennej (p.str.

392).

3. Sprężyna uwarstwiona z końcami kształtu trapezoidalnego, z zaostrzeniem.

Końcom pojedynczych warstw sprężyny nadaje się w planie kształt trapezu, dodając w profilu pewne zaostrzenie określone wzorem poniższym (oznaczenia podług rys. 200):

h

pźz.....    /    f->

4. Zazwyczaj dwie, symetryczne wzglę-

--d_em siebie,sprężyny jednego z powyższych

*    rodzajów zestawiają się w sprężynę dwu

stronną i łączą przewiązką we wiązkę sprężynową (pasy oddzielnych warstw przechodzą w całości przez całą długość danej warstwy, bez spojeń pod przewiązką). Tak otrzymanej sprężynie wiązkowej nadaje się (w stanie nicobciążcnia) krzywość podług łuku koła, ze strzałką pierwotną p₀ (w cm). Obciążenie stałe 2 P działające na przewiązkę (i 2 odpory P w końcach) zmniejsza strzałkę pierwotną j>₀ do p (w cm), przyczcm ugięcie będzie (w cm):

/= Po — ;>•

W resorach (sprężynach nośnych) powozów kolejowych (p. Dział XI, rozdz. II. B. d. 3.

P

i C. C. 6.), obciążonych w przewiązce ciężarom 2 P, siła rozciągająca - jaka się

cos a

pojawia w pochyłych wieszakach końcowych, rozkłada się w sworzniu na pionową P i poziomą Ptgcr, które łącznio wvtwarzają moment gnący Mz=P{l ptga). Do sprężyn zakrzywionych stosują się również wzór)' podane pod 1., a zatem, zatrzymując oznaczenia zo str. 412, otrzymamy: