2165574215

Problemy aktywizacji miast 135

Problem tworzenia nowych powiatów napotyka na trudności wobec braku rezerw kadrowych dla obsadzenia nowo utworzonych urzędów.

Sytuacja małych miast uległa zmianie po 1956 r. Zwiększenie inicjatywy lokalnej i zmiana nastawienia do rzemiosła dała w rezultacie znaczny wzrost liczby warsztatów rzemieślniczych i sklepów, częściowo pozorny, ponieważ było to tylko ujawnienie działających poprzednio punktów.

Ujęte w tab. 37 miasteczka można podzielić na dwie grupy. Na ogół w latach 1955—1958 wystąpił znaczny przyrost zarówno liczby

Tabela 37

Rozwój handlu i rzemiosła w niektórych miastach

w latach 1956—1958

Miasta	Liczba sklepów		Liczba warsztatów rzemieślniczych
	ok. 1955	w 1958	ok. 1955*	w 1958
Siemiatycze	34	33	17	24
Jedwabne	19	26	5	18
Brańsk	17	25	6	19
Ciechanowiec	14	24	9	10
Goniądz	8	23	2	8
Czyżewo	12	17	5	9
Raczki	9	16	4	6
Boćki	8	15	4	7
Drohiczyn	11	15	10	4
Tykocin	13	13	5	4
Choroszcz	11	12	1	4
Radziłów	7	10	5	1
Zabłudów	12	7	2	8
Mielnik	5	6	1	—

• Tylko uspołecznione rzemieślnicze punkty usługowe. Źródło: dane Prezydiów Miejskich Rad Narodowych.

sklepów, jak i warsztatów. Przyrost ten był czasem więcej niż dwukrotny, zwłaszcza w dawnych tradycyjnych miastach, ośrodkach targowych (Brańsk, Gcniądz, Jedwabne). Równocześnie jednak należy zwrócić uwagę na minimalny wzrost, a nawet spadek liczby punktów w miasteczkach, pozbawionych rezerw, ekonomicznie silnie zdezurbani-zowanych (Drohiczyn, Tykocin, Radziłów, Zabłudów, Mielnik).

Wydaje się, że sposób aktywizacji miasteczek przez dawanie im większej swobody jest korzystniejszy, zmniejsza bowiem centralne nakłady finansowe, a lepiej ujawnia możliwości dalszego rozwoju miasteczek.

Powyżej omówiono zagadnienie aktywizacji miast białostockich, posługując się poszczególnymi przykładami. Warto z kolei spojrzeć na pewne liczby dotyczące całego województwa, a ilustrujące zmiany,