3389187535

Wojciech Sobieski — autoreferat

modelu Gidaspowa nieco innym wzorem niż opisane to było w oficjalnej dokumentacji producenta.

Podczas dalszych badań skupiłem się na wyszukiwaniu, testowaniu i porównywaniu różnych domknięć stosowanych w literaturze w odniesieniu do układów typu fluid-solid. Do podjęcia się takiej pracy zainspirowało mnie spostrzeżenie, że większość autorów wybiera jakiś konkretny zestaw domknięć nie komentując przeważnie swojego wyboru oraz sposobu jego uzyskania. Z rzadka tylko pojawiają się prace, w których porównuje się kilka wybranych modeli jednostkowych. Podstawowym celem naukowym tego etapu badań stało się opracowanie możliwie szerokiej i przydatnej praktycznie bazy wiedzy dotyczącej różnych aspektów modelowania układów typu fluid-solid. Efektem tych działań było opracowanie kilkudziesięciu procedur opisujących różnorodne domknięcia WME. W swoich badaniach kierowałem się następującym pytaniem: jak zmienią się wyniki modelu bazowego (czyli opisanego w pracy „Numerical Analysis of Sensitivity of Eulerian Multiphase Model for a Spouted Bed Grain Dryer.”), jeśli podmieniane będą poszczególne domknięcia modelu matematycznego? Pracę podzieliłem na kilka etapów związanych z konkretnymi zagadnieniami — zostały one opisane w artykułach:

1. Sobieski W: Momentum Exchange in Solid-Fluid System Modeling with the Eulerian Multiphase Model. DRYING TECHNOLOGY, Vol. 27, No. 5 (2009), pp. 653-671. ISSN 0737-3937 - w pracy tej przetestowałem łącznie 12 spotkanych w literaturze światowej modeli wymiany pędu między fazą płynną a granularną, stosowanych jako domknięcia WME. Jest to jak się wydaje najbardziej obszerna i przeglądowa praca z tego zakresu. Najważniejszym efektem, oprócz samego przeglądu modeli, było wykazanie, że praktycznie takie same wyniki jak dla modelu bazowego, można uzyskać stosując trzy inne zestawy domknięć opisujących międzyfazową wymianę pędu. Później, już po opublikowaniu artykułu, znalazłem jeszcze czwarty wariant. Pragnę zwrócić uwagę na pewien aspekt pracy. Otóż najczęściej, jeśli już jakiś autor testował w swojej pracy kilka modeli, to później porównywał je ze sobą i wskazywał model najkorzystniejszy w kontekście prowadzonych badań. Ja w swojej pracy wykazałem, że istnieją alternatywne drogi uzyskania na tyle zbliżonych z eksperymentem wyników ilościowych, że trudno nawet wskazać model najdokładniejszy. Ostateczną interpretację pozostawiłem czytelnikowi, który nie musi samodzielnie testować wszystkich możliwości, ale analizując materiał zawarty w artykule może określić, lub przynajmniej oszacować, który model powinien być najodpowiedniejszy w jego przypadku. Zgodnie z celem, artykuł zawiera swoistą bazę wiedzy o modelach wymiany pędu w układach typu fluid-solid oraz o ich cechach i właściwościach.

11