Wojciech Sobieski — autoreferat
symulacje wykazały również, że kluczową rolę w całym zagadnieniu odgrywa problem uwzględnienia obecności innych obiektów w przestrzeni otaczającej daną cząstkę (analizując ten problem wróciłem niejako do początków swojej pracy naukowej, a mianowicie do tematyki pracy magisterskiej). Teoria jest tu najwyraźniej niedostateczna, a kilka stosowanych rozwiązań nie ma charakteru uniwersalnego. Dalsze badania w tym obszarze byłyby niezwykle cenne i pożądane.
W roku 2008 brałem udział w przygotowaniu dwóch wniosków o finansowanie projektów badawczych, w których to występowałem jako wykonawca zadań związanych z modelowaniem zagadnień przepływowych. Jeden wniosek opracowywany był na macierzystym Wydziale, drugi na Politechnice Białostockiej. Oba wnioski nie zostały zakwalifikowane do finansowania.
Na początku roku 2009 zaproszony zostałem przez Profesora Aruna Mujumdara (redaktora naukowego czasopisma DRYING TECHNOLOGY) na 6-tą konferencję suszamiczą (The 6* Asia-Pacyfic Drying Conference, October 19-21, 2009, Bangkok, Tajlandia). Po uzyskaniu zgody Kierownika Katedry rozpocząłem przygotowania do wystąpienia i wyjazdu. Ze względu jednak na powstałą równolegle możliwość wyjazdu na badania do Kanady, do realizacji przedsięwzięcia nie doszło. Mimo to, w konsekwencji przygotowań, powstał artykuł podsumowujący moje dotychczasowe osiągnięcia w zakresie modelowania układów typu fluid-solid pt.: „Selected Aspects of Developing a Simulation Model of a Spouted Bed Grain Dryer Based on the Eulerian Multiphase Model” (DRYING TECHNOLOGY, 2010). W artykule tym omówiłem szereg zagadnień praktycznych, pomocnych w przygotowaniu wirtualnego modelu pracy fontannowej suszarki do ziarna, a często trudnych do znalezienia w literaturze światowej.
Kolejny wątek badawczy, realizowany przeze mnie od około 2006 roku, związany jest z przepływami płynów przez ośrodki porowate. Temat ten pojawił się niezależnie od pozostałych, w wyniku rozmów z dr inż. Anną Trykozko z Interdyscyplinarnego Centrum Modelowania Matematycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Osobę tę poznałem podczas spotkań użytkowników programu FLUENT, odbywających się co roku w Warszawie; wówczas to zarysowały się plany przeprowadzenia wspólnych badań naukowych. W efekcie prac wykonane zostały eksperymenty (na sprzęcie znajdującym się w mojej jednostce), które posłużyły następnie do walidacji modelu symulacyjnego. Należy tu wyraźnie podkreślić, że na tym etapie stosowaliśmy modele matematyczne ogólnie przyjęte. Szczególnie interesującym nas aspektem było rozstrzygnięcie zakresów stosowania liniowego prawa Darcy'ego oraz
13