3784493461

Standardach Rachunkowości i (lub) Międzynarodowych Standardach Sprawozdawczości Finansowej,

•    umowy ramowe dotyczące zawierania transakcji na rynku międzybankowym -ISDA, ISMA,

•    metodyki statystyczne opracowane m. in. przez IMF, BIS, WB zapewniające zgodność zbieranych danych z wzorcami i ich międzynarodową porównywalność,

•    zasady dobrych praktyk tworzone przez stowarzyszenia zawodowe Finansistów.

Rozwój nowoczesnej infrastruktury rynku finansowego obejmował również zmiany

regulacyjne (np. prawo upadłościowe) oraz powstanie nowoczesnych systemów transakcyjnych, płatności, rozliczeń, zarządzania ryzykiem i specjalistycznych serwisów informacyjnych - Reuters, Bloomberg. Giełdy papierów wartościowych oraz brokerzy stworzyli nowoczesne platformy handlu, które umożliwiają szybkie kojarzenie składanych ofert, zawieranie transakcji i pełną automatyzację procesów związanych z potwierdzeniem i rozliczeniem tych transakcji (ang. straight through processing). Rozwój infrastruktury likwidował bariery dalszej globalizacji rynków. Na przykład, czynnikiem krępującym rozwój rynku walutowego w latach dziewięćdziesiątych było ryzyko rozliczeniowe. W odpowiedzi na to najbardziej aktywne na rynku walutowym banki stworzyły nowy system rozliczeniowy CLS funkcjonujący na zasadzie payment versus pciyment⁴. Nowy, ponadnarodowy system, znacznie ograniczył ryzyko kredytowe i płynności w operacjach wymiany walut, a przez to pozwolił na zwiększenie aktywności banków na rynku walutowym. Aktualnie w CLS Banku rozlicznych jest 15 walut. System obniżył także koszty banków, gdyż pozwolił zmniejszyć ilość instrukcji płatniczych i wartość środków transferowanych w lokalnych systemach płatniczych³.

Wobec bardzo szybko postępującej globalizacji rynków finansowych, zasadne

wydaje się pytanie, czy dzięki globalizacji rynków finansowych świat skorzystał,

czy stał się bardziej ryzykowny?

Efekty globalizacji rynków finansowych są różnorodne. Otwartość gospodarek i swoboda przepływów kapitałowych sprawiają, że inwestorzy lokują środki tam, gdzie mogą one wygenerować najwyższą stopę zwrotu, co skłania instytucje finansowe do zawierania transakcji na nowych, słabo rozwiniętych i niepłynnych rynkach. Sprzyja to wzrostowi płynności rynków finansowych⁶ i zmniejszeniu kosztów transakcyjnych.

9