3784495700

Polityka innowacyjna w Unii Europejskiej i Polsce 19

członkowskich), horyzontalny, ponadsektorowy, interdyscyplinarny. Większy nacisk kładziony jest nie tylko na tworzenie nowej wiedzy, ale wprowadzanie i rozprzestrzenianie innowacji, co prowadzić ma do rozwoju społecznego i ekonomicznego. Założeniem polityki proinnowacyjnej staje się uczynienie z Unii Europejskiej najbardziej konkurencyjnej gospodarki na świecie oraz gospodarki opartej na wiedzy. Co się zaś tyczy współpracy między narodowej to jest ona popierana w jeszcze większym stopniu, a w szczególności w postaci współpracy świata nauki i biznesu w ramach zintegrowanych programów, projektów rządowych²².

W literaturze przedmiotu spotykamy się, między innymi, z podziałem polityki innowacyjnej na tradycyjną i współczesną. Politykę tradycyjną dzielimy na trzy rodzaje:

•    mission-oriented, czyli skupiająca się na określonych obszarach, prowadzona przede wszystkim we Francji, Stanach Zjednoczonych oraz Wielkiej Brytanii,

•    diffusion-oriented,    skoncentrowana na dyfuzji innowacji,

charakterystyczna dla Szwajcarii, Szwecji i Niemiec,

•    mieszana - ukierunkowana tak na wsparcie kluczowych dziedzin, jak i na dyfuzję innowacji, realizowana w Japonii²³.

Jeśli chodzi natomiast o współczesną politykę innowacyjną to możemy wyróżnić jej następujące cechy:

•    promocja szeroko rozumianych innowacji i rozprzestrzeniania technologii,

•    traktowanie innowacji jako procesu sieciowego - z udziałem wielu współzależnych aktorów. Polityka ta nastawiona jest na pomoc przedsiębiorstwom w adaptacji wielu różnych technologii (nie tylko jednej) poprzez wsparcie badawcze i techniczne, usługi biznesowe, czy programy informacyjne,

•    „miękkie” wspieranie użytkowników technologii, tzn. w zakresie doradztwa, szkoleń, informacji i promocji itp.,

•    przyjęcie przez państwo roli koordynatora i czynnika ułatwiającego, kreującego instytucjonalne ramy dla samoregulacji przebiegu i rozprzestrzeniania innowacji,

²²    Ibidem, s. 97-98; Ibidem, s. 144.

²³    Weresa M.A., Wpływ handlu zagranicznego i inwestycji bezpośrednich na innowacyjność polskiej gospodarki, SGH, Warszawa 2002, s. 153-154.