3784500935

ENERGETYKA WIATROWA W POLSCE

pracującym na Gotlandii. Jedną z często rozpatrywanych koncepcji przyłączenia elektrowni wiatrowych do sieci jest przyłączenie za pomocą łącza prądu stałego z elementami o komutacji własnej, czyli tzw. łącza HVDC Light. Przekształtniki typu VSC mogą pracować we wszystkich ćwiartkach charakterystyki mocy P-Q i pozwalają na oddawanie lub pobieranie z sieci energii biernej. Umożliwiają przez to regulację napięcia w miejscu przyłączenia, a zmiany napięcia w elektrowni wiatrowej spowodowane operacjami łączeniowymi i niewielkimi zakłóceniami nie mają wpływu na napięcie sieci. Połączenie tego typu również uniezależnia częstotliwość elektrowni wiatrowej od częstotliwości systemu. W przypadku długich połączeń, zastosowanie kabla stałoprądowego eliminuje problemy związane z pojemnościami linii. Na rysunku 8 przedstawiono dwa warianty przyłączenia elektrowni wiatrowej do sytemu [13]. W wariancie przyłączenia grupowego parametry pracy elektrowni wiatrowej muszą być dobierane pod kątem optymalnej pracy wszystkich turbozespołów. Wariant indywidualny pozwala na dobór parametrów oddzielnie dla każdego turbozespołu, co znacznie zwiększa ich efektywności.

©

aa

00

Przyłączenie

grupowe

Przyłączenie

indywidualne

Rys. 8. Przyłączenie elektrowni wiatrowej do systemu za pomocą łącza HVDC

Możliwe jest zastosowanie rozwiązania hybrydowego w postaci łącza równoległego HVAC--HVDC. Rozwiązanie takie zostało zastosowane w morskiej elektrowni wiatrowej Tjaereborg, gdzie podmorski kabel prądu stałego współpracuje równolegle z podmorskim kablem prądu przemiennego (rys. 9).

Rys. 9. Przyłączenie elektrowni wiatrowej do systemu za pomocą łącza HVAC-HVDC

Dla systemu mniej ważne są procesy zachodzące wewnątrz elektrowni wiatrowej. Najważniejsze są natomiast parametry energii wprowadzanej do sieci i możliwości całej elektrowni widzianej przez system w miejscu przyłączenia

ELEKTROENERGETYKA

Rys. 10. Ilustracja zasady uznawania przyłączenia elektrowni wiatrowej do sieci przesyłowej