3784501013

Wczesne wspomaganie rozwoju - szansą dziecka

lek. med. Arieta Zajączkowska-Sadlok

neonałolog

Oddział Kliniczny Noworodków, Wcześniaków z Intensywną Terapią Noworodka wraz z Wyjazdowym Zespołem „N"

Szpital Uniwersytecki Nr 2 im. dr J. Biziela w Bydgoszczy

Zaburzenia rozwojowe i dysfunkcje okresu prenatalnego i noworodkowego

Rozwój jest pojęciem bardzo szerokim odnoszącym się zarówno do rozwoju somatycznego czyli rozrostu rozumianego jako przyrost wielkości i masy ciała jak i rozwoju związanegoz różnicowaniem się komórek oraz ich dojrzewaniem oraz doskonaleniem funkcji poszczególnych narządów i układów.

Z punktu widzenia neonatologa wyjściową informację o stopniu rozwoju noworodka dają pomiary masy urodzeniowej ciała, wzrostu, obwodu głowy czy klatki piersiowej, które odnoszone są do przyjętych wzorców (stworzonych na podstawie pomiarów dzieci nieobciążonych genetycznie, znajdujących się stale w dobrych warunkach materialnych i uprawiających higieniczny tryb życia oraz niewykazujących objawów chorobowych ani przebytych długotrwałych chorób), czyli siatek centylowych, osobnych dla każdej płci, wieku i mierzonego parametru, zmodyfikowanych dla tygodnia ciąży, w którym urodziło się dziecko. Pojęcie szerokiej normy rozwojowej dotyczy, więc tych dzieci, których pomiary mieszczą się pomiędzy 3 a 97 centylem. Wąską normę wyznacza 25-75 centyl. Pomiary, które nie mieszczą się w tych zakresach świadczą o nieprawidłowościach. Znane jest też pojęcie dysharmonii rozwoju, którą rozpoznajemy, gdy poszczególne pomiary naniesione na siatki różnią się lokalizacją powyżej dwóch kanałów centylowych.

Jak ważny jest rozwój somatyczny podkreślają ostatnio prowadzone badania, w których niedoborom somatycznym prawie zawsze towarzyszy deficyt poznawczy i ruchowy. Stąd utrzymujące się po urodzeniu stany zwiększonego zużycia kalorii, np. przy infekcji, przewlekłych zakażeniach, niedokrwistości, procesach

8 października 2014