3784503170

Dr n. farm. Ireneusz Sowa Załącznik nr.2 - autoreferat przedstawiający opis osiągnięć naukowych

Ponieważ w terapii najczęściej wykorzystywane są wodne roztwory uzyskiwane z tych surowców (napary, odwary i maceracje), dlatego celem moich badań było także określenie stopnia ekstrakcji jonów metali ciężkich z tych roztworów w zależności od czasu i temperatury procesu. Jednak roztwory te ze względu na bogatą matrycę organiczną nie mogą być bezpośrednio analizowane metodą HPIC. Proces mineralizacji, który stanowi pierwszy etap przygotowania próbki do chromatograficznej analizy nieorganicznej analitów pochodzenia naturalnego powodowałby nadmierne rozcieńczenie, wydłużenie czasu i zwiększenie ryzyka kontaminacji.

W celu wyeliminowania związków organicznych z próbki, zastosowałem technikę SPE z wykorzystaniem sorbentu - żelu krzemionkowego pokrytego filmem polianiliny jako metodę alternatywną do mineralizacji. Ziele rdestu ostogorzkiego (Polygonium hydropiper L.), w którym oznaczyłem największą grupę jonów, posłużyło jako surowiec modelowy. Właściwości hydrofobowe zdeprotonizowanej polaniliny pozwoliły na skuteczne związanie matrycy organicznej i przeprowadzenie analiz metodą HPIC z maksymalną czułością.

Do oznaczania anionów nieorganicznych stosuje się obecnie oprócz metod klasycznych (wagowych i miareczkowych) także metody instrumentalne: spektrofotometryczne (UV-Vis, IR), fluorymetryczne oraz elektroanalityczne (potencjometryczne, kulometryczne, amperometryczne i woltamperometryczne) [33,35]. Jednak do tego typu analiz, szczególnie rekomendowana jest chromatografia jonowa ze względu na swoje zalety, a do analiz środowiskowych jest ona „metodą z wyboru”.

Technika ta wykorzystująca głównie detekcję konduktometryczną wymaga jednak stosowania stosunkowo drogich „supresorów” (w celu eliminowania przewodności tła fazy ruchomej) oraz generatorów eluentu. Alternatywą w tym przypadku może być chromatografia jonowa „bezsupresyjna” (non-suppressed ion chromatography, N-S IC) zwana też chromatografią jednokolumnową (single column ion chromatography). Technika ta jest znaczne mniej skomplikowana, a niewątpliwą jej zaletą jest niższy koszt wyposażenia. Jednak większość komercyjnie dostępnych kolumn jest dedykowana do supresyjnej chromatografii jonowej.

W publikacji 1 i 2 zastosowałem żel krzemionkowy pokryty filmem polianiliny jako fazę stacjonarną w N-S IC z bezpośrednią detekcją spektrofotometryczną. W tym celu zoptymalizowałem parametry wypełniania kolumny chromatograficznej otrzymanym

11