Zarys rozwoju projektowania maszyn elektrycznych 21
Podstawowymi parametrami struktury serii są:
• stosunek mocy skrajnych typów maszyn; obecnie przyjmuje się zwykle równy ok. 15, w przeszłości projektowano serie, w których ten stosunek wynosił nawet ponad 50;
• stosunek narastania mocy znamionowych maszyn, wyrażony stosunkiem mocy dwóch sąsiednich typów, tzn. parametr
kp —
(n)
• stosunek wybranego podstawowego wymiaru charakteryzującego rozmiar maszyn należących do dwóch sąsiednich gabarytów (zwykle jest to wznios osi wału);
• liczba długości rdzeni w jednym gabarycie.
Od stosunku narastania mocy serii zależy m.in. współczynnik przekroczenia mocy zainstalowanych maszyn Na przykład przy rozkładzie hiper-bolicznym gęstości mocy zapotrzebowanej, współczynnik przekroczenie mocy wyraża się wzorem [18]
(12)
Jeżeli np. wartości mocy serii dobrano z ciągu liczb normalnych Renarda R5, to stosunek narastania mocy
= VIÓ * 1,583 « 1,6
Współczynnik przekroczenia mocy wg zależności (12) jest wówczas równy 1,253. Nieco mniejsze byłoby przeinwestowanie, wyrażające się współczynnikiem 1,231, przy równomiernym zapotrzebowaniu na maszyny wszystkich mocy z przedziału objętego serią tj. przy rozkładzie gęstości mocy zapotrzebowanej wyrażającym się liczbą stałą.
Dużą pomocą w projektowaniu serii jest teoria podobieństwa oraz modelowania, za pomocą których można wykorzystać wyniki uzyskane przy obliczaniu jednego typu do obliczania innych typów maszyn. Zwykle w tym celu posługiwano się regułami podobieństwa dla ciągu geometrycznie podobnych