4087490897

1.3. Kompozyty w ślizgowych węzłach maszyn i mechanizmów

Produkcja coraz nowszych tworzyw konstrukcyjnych powoduje wzrost wykorzystania tych materiałów na odpowiedzialne elementy maszyn i urządzeń, m.in. w panewkach łożysk ślizgowych, kołach zębatych, krzywkach prowadnicach, ulepszone właściwości tychże tworzyw pozwalają na wykorzystanie ich również w układach tribologicznych - tam gdzie wymagana jest zwiększona odporność na zużycie.

Tworzywa te znajdują swoje zastosowanie przede wszystkim tam, gdzie niemożliwe jest wykorzystanie tradycyjnych form smarowania. W przypadkach wykorzystywania tworzyw sztucznych w ślizgowych węzłach maszyn, (czyli w stanie niedostatecznego smarowania lub jego braku) mamy do czynienia z tarciem mieszanym (rys. 2.1) lub suchym(rys. 2), o jakości współpracy elementów oraz o zużyciu elementu ciernego decydują właściwości tribologiczne tworzywa.

Węzły ślizgowe stanowią jeden z fundamentów w większości maszyn, mają one wpływ na trwałość i niezawodność - odpowiadają za zachowanie przepływu energii -której zachwianie może powodować znaczne straty w operatywności całej maszyny lub doprowadzić do zniszczenia lawinowego innych części konstrukcyjnych. Tarcie suche (rys. 2) oraz mieszane (rys. 2.1) charakteryzuje się znacznymi wzrostami współczynników tarcia i wzrostu temperatury w strefie roboczej, może to prowadzić do nieodwracalnych zmian geometrycznych mechanizmów współpracujących i powstawania luzów w układzie. Do poprawnego działania węzłów maszyn niezbędny jest więc dobór współpracujących materiałów ślizgowych oraz od poprawnej konstrukcji.

Dobór polimeru powinien uwzględniać przede wszystkim jego właściwości w odniesieniu do wymagań jakie będą mu stawiane przez dany system tribologiczny. Więc nie możemy jasno stwierdzić, że kompozyt o najniższym współczynniku tarcia

Strona | 7