4823843222

87

Możliwości zastosowania naziemnego skaningu laserowego w leśnictwie

Jednym z głównych źródeł błędów określania pierśnicy drzewa są błędy NMT, względem którego określa się wysokość położenia pomiaru. W celu wyeliminowania tych błędów w wielu przypadkach przed wykonaniem zobrazowania powierzchni próbnej pierśnicę oznacza się taśmą, która jest dobrze widoczna na uzyskanym obrazie (np. Thies i Spiecker 2004). Wielu autorów podkreśla fakt, że wyniki porównań pomiarów pierśnicy, zarówno tych wykonywanych automatycznie, jak i tych wykonywanych ręcznie, są zazwyczaj niedoszacowane (Watt i in. 2003, Thies i Spiecker 2004). Autorzy tłumaczą to tym, że ze względu na kształt drzewa wiązka lasera dostarcza niedokładnych wyników pomiarów odległości i intensywności na zaokrąglonych brzegach pnia. Inną przyczyną może być kształt i wielkość samej wiązki lasera, której część będzie się odbijać od brzegu obiektu, a część od obiektu znajdującego się z tyłu; przeliczona wartość będzie się znajdować pomiędzy wartościami tych dwóch odbić (Aschoff i Spiecker 2004). Poza tym, z powodu położenia skanera względem obwodu pnia, tylko około 30% obrazu pierśnicy charakteryzuje się jednakową intensywnością odbicia, podczas gdy zewnętrzna jego część jest niejednorodna. Z kolei dopasowanie okręgu jest w większym stopniu zdeterminowane przez powierzchnię pnia położoną najbliżej skanera. Mimo to np. Thies i Spiecker (2004) uznają, że wyniki automatycznego pomiaru pierśnicy są satysfakcjonujące i zbliżone do wyników Hopkinsona i in. (2004) oraz Simonse i in. (2004).

Inne parametry

Poza podstawowymi parametrami, jakimi są wysokość, pierśnica i grubości na różnych wysokościach, naziemny skaning laserowy umożliwia uzyskanie również innych informacji dotyczących drzew. Przykładami mogą być kształt pnia (Thies i in. 2004), jakość strzały (Schuett i in. 2004) czy struktura koron (Henning i Radtke 2006).

Integracja z innymi metodami

Uzyskane do tej pory wyniki badań nad zastosowaniem techniki laserowej do pomiaru lasu wskazują na zdecydowaną przewagę dokładności wyników uzyskanych z analizy wielu źródeł danych: zarówno różnych danych uzyskanych ze skaningu naziemnego (np. jednoczesne wykorzystanie informacji z obrazów intensywności i odległości), jak i danych ze skaningu laserowego połączonych ze zdjęciami naziemnymi i lotniczymi, skaningiem lotniczym i innymi technikami teledetekcyjnymi (np. Haala i in. 2004, Chasmer i in. 2004). Jest to więc kierunek badań i praktycznych zastosowań, który powinien być szczególnie rozwijany.