s V S T Ie Im podstawy projektowania konstrukcji
aby zachowanie się konstrukcji poddanej wysokim temperaturom oceniać zgodnie z EN 1992 do EN 1996 i EN 1999, w których podano modele obliczeniowe temperatur i konstrukcji. Zaleca się, aby modele mechanicznego zachowania się konstrukcji w warunkach pożaru były nieliniowe.
Projektowanie może być przeprowadzone na podstawie badań i obliczeń. Badania mogą być np. potrzebne:
h jeżeli nie można posłużyć się odpowiednimi modelami obliczeniowymi;
h jeżeli ma być zastosowana duża liczba tych samych elementów;
™ w celu potwierdzenia założeń przyjętych w obliczeniach.
Wymiarowanie wspomagane wynikami badań powinno zapewnić poziom niezawodności wymagany dla odnośnej sytuacji obliczeniowej. Niezbędne jest uwzględnienie niepewności statystycznej wynikającej z ograniczonej liczby wyników badań. Zaleca się, aby stosować częściowe współczynniki (w tym - uwzględniające niepewność modelu), dające się porównać z częściowymi współczynnikami podanymi w EN 1991 do EN 1999.
Rozdział 6. Sprawdzanie metodą współczynników częściowych
Zasady ogólne sprawdzania są identyczne jak wg norm polskich. Wprowadzono jednak szereg zmian dotyczących oznaczeń stanów granicznych i reguł kombinacji oddziaływań.
Rozróżnia się następujące stany graniczne nośności:
a) EQU: Utrata równowagi statycznej konstrukcji lub jakiejkolwiek jej części, uważanej za ciało sztywne, kiedy
h małe zmiany wartości lub rozkładu w przestrzeni oddziaływań, wywołanych przez jedną przyczynę, są znaczące
™ wytrzymałość materiałów konstrukcji lub podłoża na ogół jest bez znaczenia;
b) STR: Zniszczenie wewnętrzne lub nadmierne odkształcenia konstrukcji lub elementów konstrukcji, łącznie ze stopami fundamentowymi, palami, ścianami części podziemnej itp., w przypadku których decydujące znaczenie ma wytrzymałość materiałów konstrukcji;
a) GEO: Zniszczenie lub nadmierne odkształcenie podłoża, kiedy istotne znaczenie dla nośności konstrukcji ma wytrzymałość podłoża lub skały;
b) FAT: Zniszczenie zmęczeniowe konstrukcji lub elementu konstrukcji.
Kombinacje oddziaływań w przypadku trwałych lub przejściowych sytuacji obliczeniowych (kombinacje podstawowe) mają ogólną postać:
Ej - YsJE{r,.JGl.1;YI>P.Y,.iOk.1.Y,JV1,.,OiJ } J • I: i »I (6.9a)
Zaleca się aby kombinacja efektów oddziaływań uwzględniała
™ wartości obliczeniowe wiodących oddziaływań zmiennych oraz
™ obliczeniową kombinację wartości towarzyszących oddziaływań zmiennych:
E, - E{r<l.,Gk.,.Y,P.Y«J,Qufo.y.uOu} ]*•;!>' (6.9b)
Wyrażenie (6.9b), chociaż zapisane w nieco innej postaci, jest identyczne jak wg PN-82/B-02003.
Kombinację oddziaływań podanych w nawiasach^ } w (6.9b) można wyrazić jako
albo, alternatywnie, dla stanów granicznych STR i GEO, jako mniej korzystne wyrażenie z dwóch podanych niżej
- - 1 * (6.1 Ob)
gdzie:
„+" - oznacza „należy uwzględnić w kombinacji z" 2 - oznacza „łączny efekt"
| - współczynnik redukcyjny dla niekorzystnych oddziaływań stałych G
Dalsze informacje dotyczące tego wyboru podano w załączniku A.
Jeżeli związek między oddziaływaniami i ich
Kronopol Sp. z o.o.. ul. Serbska 56.68-200 Żary. Polska: Dział Marketingu - lei.: (0048) 68 36 31 363: (0048) 68 36 31 495: lax: (0048) 68 36 31 294: