e) działalność gospodarczą inną niż emisja pieniądza elektronicznego, z uwzględnieniem prawa wspólnotowego i krajowego, które znajduje zastosowanie.
Omawianą dyrektywą wprowadzono zmianę do dyrektywy w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe39, polegającą na tym, że instytucje pieniądza elektronicznego nie są już zaliczane do instytucji kredytowych, lecz do instytucji finansowych40. Kapitał założycielski dla instytucji pieniądza elektronicznego, o którym mowa w art. 4 dyrektywy trzeba nadmienić, iż powinien on wynosić nie mniej niż 350 000 euro. Poza powyższymi regulacjami warto podkreślić, iż dyrektywa ta zakazuje emisji pieniądza elektronicznego przez osoby fizyczne lub prawne, które nie są emitentami pieniądza elektronicznego.
W dyrektywie pozwolono konsumentowi wykupić pieniądz elektroniczny w każdym czasie oraz według wartości nominalnej. Jak wskazano w art. 11 ust. 3, umowa między emitentem pieniądza elektronicznego, a posiadaczem pieniądza elektronicznego wyraźnie określa warunki wykupu. Idąc dalej należy wskazać, że wykup może podlegać pewnym opłatom, ale tylko w określonych przypadkach, a co więcej, gdy możliwość taka została przewidziana w umowie. Konkretne przykłady zostały wymienione w art. 11 ust. 4 dyrektywy. W przypadku, gdy wniosek o wykup jest składany przed wygaśnięciem umowy, posiadacz pieniądza elektronicznego może zażądać wypłaty pieniądza elektronicznego w całości lub części. Z kolei, gdy wniosek o wypłatę jest składany przez posiadacza pieniądza elektronicznego w okresie do roku po dacie wygaśnięcia umowy, wypłacie podlega całkowita wartość pieniężna pieniądza elektronicznego.
3. Krajowe regulacje dotyczące pieniądza elektronicznego
Nowelizacja ustawy o usługach płatniczych Z 2013 r. miała na celu wdrożenie Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/110/WE z dnia 16 września 2009 r.41 Spowodowała ona uchylenie ustawy o elektronicznych instrumentach płatniczych42, wskutek czego regulacje dotyczące usług płatniczych znalazły się w jednym akcie prawnym. Większość wprowadzonych zmian związana jest z zagadnieniami pieniądza elektronicznego, przepisy mają na celu regulację obrotu pieniądzem elektronicznym, określenie sposobu funkcjonowania instytucji pieniądza elektronicznego oraz nadzoru Komisji Nadzoru Finansowego nad tymi podmiotami.
3.1. Wydawanie, wykup i dystrybucja pieniądza elektronicznego
Ustawa o usługach płatniczych normuje zasady, według których następuje wydawanie, wykup i dystrybucja pieniądza elektronicznego. Jak wskazuje M. Grabowski43, wydawanie
39 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/110/WE z dnia 16 września 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje pieniądza elektronicznego oraz nadzoru ostrożnościowego nad ich działalnością, zmieniająca dyrektywy nr 2005/60/WE i 2006/48/WE oraz uchylająca dyrektywę nr 2000/46/WE,
Dz. Urz. WE L 267/7 z 10.10.2009.
40 Rozwój systemu finansowego w Polsce w 2009 r. Raport zamieszczony na stronie internetowej NBP w grudniu 2010 r., op.cit., s. 32.
41 Dz. Urz. WE L 267/7 z 10.10.2009
42 Dz.U. 2002 nr 169 poz. 1385
43 M. Grabowski, Instrumenty płatnicze. Warszawa 2013.