Najważniejszą cechą jakości jest ilość pojedynczych sensorów znajdujących się na powierzchni tego elementu półprzewodnikowego. Fizyczna rozdzielczość odpowiada zazwyczaj maksymalnej ilości punktów obrazowych opisanych w pliku graficznym. Ponieważ każdy piksel obrazu cyfrowego składa się z trzech kolorów podstawowych RGB razem, dlatego pojedyncze elementy matrycy CCD zaopatrzone są w barwne mikrofiltry (na każdy jeden czerwony i jeden niebieski filtr wypadają po dwa zielone). Odpowiada to warunkom widzenia człowieka, który najczulej reaguje na zmiany jasności w zielonej części widma. Elektronika aparatu zachowuje dla pojedynczego piksela precyzyjne jasności dokładnie dla jednego koloru, a pozostałe kolory muszą zostać ustalone poprzez interpolację z sąsiadujących pikseli. Sensory elementu CCD są fotodiodami o mikroskopijnych wymiarach, w których padające światło wyzwala powstawanie ładunków. Pojedyncze komórki są ze sobą pomieszane (Charge Coupled) i odczytywane rzędami lub kolumnami, przy tym ładunki przesuwane są od komórki do komórki aż do brzegu jednostki CCD by tam zostać odczytane przez całą elektronikę jako analogowe wartości napięcia i przekształcone w cyfrowe wartości.
Ponieważ jasność jako ilość wpadającego światła i wytworzone przy tym ładunki są proporcjonalne, łatwo jest w przypadku tych danych warunków oświetleniowych podnieść czułość przetwornika przez wzmocnienie sygnału. Negatywnym efektem ubocznym wzmocnienia jest zmniejszenie się otrzymanych kolorów i powiększenie się tzw. szumów tła. Jeżeli na skutek zbyt długiego czasu naświetlania lub zbyt wysokiej jasności zostanie wytworzony w pojedynczych sensorach zbyt wysoki ładunek, może zdarzyć się, że system odprowadzania ładunków zostaje przepełniony wtedy ładunki lądują w sąsiednich komórkach, co w konsekwencji daje nadmierną jasność (efekt „bloomingu”). Pliki zdjęciowe zapisywane są w pamięci typu Flash umieszczonej (stosownie do modelu typu aparatu) w karcie pamięci typu Smart Media, Compact Flash, Multimedia lub Memory Stick.
Większość aparatów cyfrowych w odróżnieniu od klasycznych została wyposażona w małe kolorowe wyświetlacze LCD pokazujące podgląd obrazu z obiektywu, a także pozwalające obejrzeć efekty naszej pracy. Na ekranie wyświetlacza jest także menu sterowania aparatem.
Liczba pikseli w matrycy to jedyny parametr mówiący nam o rozdzielczości możliwej do uzyskania danym aparatem. Parametrem zależnym od liczby megapikseli jest rozdzielczość obrazu uzyskiwanego przy pomocy tego aparatu, np. aparat firmy Canon model S2 IS ma matrycę 5,3 MP a maksymalna rozdzielczość obrazu wynosi 2592x1944 pikseli. To znaczy, że fotografia zrobiona tym aparatem będzie „zbudowana” z 1944 linii, każda po 2592 punkty. Mnożąc liczbę linii przez liczbę pikseli w linii otrzymamy 2592x1944=5038848, czyli w zaokrągleniu 5,03 MP. Widać z tego, że nie wszystkie piksele matrycy wykorzystane zostały do odwzorowania fotografowanego obiektu.
Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.
1. W jaki sposób otrzymujemy obrazy w klasycznej fotografii?
2. Jaka jest kolejność przechodzenia od obrazu utajonego do negatywu lub pozytywu w klasycznej fotografii?
3. Co to jest fotografia barwna?
4. Jakie są metody otrzymywania barw?
5. Jaka jest różnica między fotografią czarno- białą a barwną?
6. Na jakich zasadach funkcjonuje cyfrowy aparat fotograficzny?
7. Jak zbudowana jest matryca CCD?
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"
14