5172654030

Mgr Magdalena Bełza Uniwersytet Śląski

Stosowanie sztuk plastycznych w codzienności osób z niepełnosprawnością intelektualną- warto czy nie?

Gdy sztuka uzdrawiania nie szkodzi, należy się cieszyć i nie wymagać, aby jeszcze pomagała. Pierre Augustin Caron de Beaumarchais

Wprowadzenie

Sztuka jest pojęciem, którego definicji podejmowało się wielu naukowców, artystów. Podejmowano się również polemiki na temat jej roli i odziaływania na codzienność człowieka. Nie ulega wątpliwości, iż sztuka jest tym co towarzyszy człowiekowi od początku istnienia bez względu na to jak ją będziemy definiować. Spełniała różne funkcje począwszy od funkcji estetycznej, poznawczej jak również diagnostycznej. Twórczość wpisana jest w codzienność człowieka nawet jeśli nie jest ona uświadomiona i pojmowana jako twórczość w aspekcie artystycznym. Aktywność potencjalnie twórcza w ujęciu ogólnym jak mówi E.Nęcka to aktywność, która niekoniecznie prowadzi do znakomitego dzieła, ale zawiera składniki procesu twórczego.¹ Każdy człowiek przejawia potrzebę tworzenia, oddawania się jakiejś formie ekspresji. Przez twórczość angażujemy nasze emocje, myśli, potrzeby, pragnienia, które tkwią gdzieś głęboko w nas. Przez twórczość jesteśmy w stanie wydobyć z naszego wnętrza coś, z czego czasami nie zdajemy sobie sprawy, że w nas jest. Twórczość ma wpływ na ujawnienie tłumionych emocji, rozładowanie napięć. Szczególnie istotne jest to w przypadku osób niepełnosprawnych intelektualnie, które mają problem z wyrażaniem emocji i myśli. Priorytetem staje się znalezienie dla danej osoby obszaru, w którym poczuje się ona dobrze i bezpiecznie na tyle, by móc wyrazić siebie, wydobyć na światło dzienne to, czego

1

1

E. Nęcka, Twórczość w: Strelau J.(red.), Psychologia podręcznik akademicki, 11, Gdańsk 2000, s.784