administracji publicznej nakłada dodatkowe stopnie swobody, ograniczenia i ryzyka, które mogą mieć wpływ na ostateczne powodzenie przedsięwzięcia. W niniejszym artykule przedstawione zostały przemyślenia nt. zarządzania projektem informatycznym w sektorze administracji publicznej ze szczególnym uwzględnieniem kluczowych i najważniejszych czynników sukcesu, których wykorzystanie w znacznym stopniu zwiększy prawdopodobieństwo powodzenia przedsięwzięcia teleinformatycznego.
Administracja publiczna rozumiana jest potocznie, jako władza zarządcza, zespół ludzi i instytucji kierujących sprawami w określonych sferach życia społecznego. Słowo „publiczna” wskazuje dodatkowo, że władza owa ma charakter powszechny, wspólny skierowany do ogółu obywateli kraju. Administracja publiczna spełnia ważną i niezastąpioną rolę w obszarze życia społecznego kraju, zaś w świadomości obywateli ma ona zawsze charakter służebny i wspierający.
Administrację publiczną można definiować na wiele sposobów, jednak współczesne ujęcie tego terminu bazuje na postrzeganiu trzech jej wymiarów:
a) podmiotowego - określającego strukturę,
b) przedmiotowego - określającego zakres działalności,
c) formalnego - określającego sposób prowadzenia owej działalności.
Celem powołania administracji publicznej jest realizowanie zadań zmierzających do zaspokojenia zbiorowych i indywidualnych potrzeb obywateli kraju, wynikających ze współżycia ludzi w danych społecznościach1. Sposób działania administracji ma jednak olbrzymie znaczenie.
Formalizm, tak charakterystyczny dla sfery administracji publicznej, najczęściej kojarzy się z biurokratycznym podejściem urzędnika do obywatela. Jednak formalizm to nic innego, jak sposób postępowania, procedura która określa ściśle zdefiniowaną ścieżkę realizacji danej sprawy, regułę gwarantującą rzetelne i skuteczne przeprowadzenie postępowania administracyjnego, która nie ma i nie powinna mieć charakteru biurokratycznego. Jak zagwarantować, aby ten sposób postępowania urzędnika państwowego, był optymalny, szybki i skuteczny? Na pewno samoświadomość urzędnika państwowego o celu podejmowanych przez niego czynności, działanie na podstawie prawa i w granicach prawa, oraz wykonywanie obowiązków służbowych z należytą starannością są kluczowe dla zagwarantowania właściwej jakości obsługi obywatela. Nie można jednak nie zauważyć, iż narzędzia, techniki i metody, z jakich korzysta urzędnik, mają olbrzymie znaczenie na przebieg tego procesu.
Zastosowanie technologii informatycznej w administracji publicznej staje się zasadniczym elementem usprawniającym pracę urzędnika państwowego, zarówno w zakresie wewnętrznych zadań organizacyjnych, jak również, a może nade wszystko, w zakresie komunikacji zewnętrznej. Z punktu widzenia komunikacji zewnętrznej i świadczonych za pomocą narzędzi IT usług wyróżnić można trzy rodzaje interakcji:
a) A2C (Administration to Consumer) - usługi świadczone dla obywatela,
b) A2B (Administration to Business) - usługi świadczone dla podmiotów gospodarczych oraz nie mniej ważne,
c) A2A (Administration to Administration) - usługi świadczone pomiędzy jednostkami administracji publicznej.
Możliwość korzystania z narzędzi i technik informatycznych w dobie społeczeństwa informacyjnego wydaje się nieodzownym czynnikiem, determinującym sprawne funkcjonowanie administracji publicznej. Wykorzystanie narzędzi i technik informatycznych musi być poprzedzone inwestycją w infrastrukturę informatyczną, która z uwagi na swój niepowtarzalny i unikalny charakter, związany z potrzebą przygotowania, przeprowadzeniem i rozliczeniem procesu inwestycyjnego powinna być przeprowadzona w ramach realizacji projektu informatycznego.
J. Boć (red), Prawo administracyjne, Wrocław 2000.