6897704160

EBERHARD KIRSCH

ZBAWIENIE PRZEZ SZCZĘŚCIE?

UWAGI WSTĘPNE

1.    Sposób postawienia pytania zdradza, że nie my sami je sformułowaliśmy¹ — jest nam poniekąd narzucone; świat pyta: jak to jest z waszym zbawieniem? Czy w dzisiejszym człowieku wieść o zbawieniu budzi tęsknotę? Czy też przeciwnie: posłannictwo zbawienia z punktu staje w konflikcie z ludzkimi pragnieniami? Jeżeli przyjmiemy zawarte w tym posłannictwie wyzwanie, to sam kształt tego pytania wyzwoli w nas gotowość do jego podjęcia. Jeśli natomiast wyzwanie odrzucimy, w pytaniu tym dostrzeżemy tylko bezprawne roszczenie.

2.    Już na wstępie naszych rozważań nasuwają się dwa zastrzeżenia. Po pierwsze — słowo „zbawienie” kojarzy się z różnymi doświadczeniami, i to już w naszym własnym kręgu kulturowym — a cóż dopiero poza nim?^{2 3 4 5 6} Czy warto dla rzeczowego wyjaśnienia tak wieloznacznego terminu jak „zbawienie” uciekać się do słowa „szczęście”, które samo również jest bogate w różnorodne sensy?

Po drugie: Czy teologia i Kościół podejmując kwestię szczęścia nie wykraczają poza własny teren? Czy zadaniem teologii nie jest mówić o Bogu — a jeśli o człowieku, to po to, by go przedstawiać w odniesieniu do Boga? ⁸ I czyż Kościół nie powinien głosić Krzyża (1 Kor 1, 18)? To znaczy mówić o Chrystusie cierpiącym i o człowieku upodobniającym się do niego właśnie przez cierpienie?

3.    Trzeba jednak przecież mówić o zbawieniu w sposób zrozumiały; nawet jeśli nie jest ono tym samym, co szczęście. Zdawanie sprawy

1

Nasze sformułowanie nawiązuje do pytania R. Bultmanna: Anknupfunij und

2

Widersprueh. Theol. Zełtschrift, 2 (1946) 401—418, 5 oraz w Clauben und Yerstehen,

3

II TUbingen, 3 1961, 117—132.

4

^! Por. artykuł wstąpny WeiterjuhTen.de lmpulse oder Flickwerk w: Potsdamer Kirche, Nr 1/7. 1. 1973.

5

Obok szeroko znanych prac R. Bultmanna i jego uczn.ow por. też K. Rahner,

6

Horer des Wortes. Zur Grundlegung et ner ReUglonsphllosophie. MUnchen 2, 1963.