RETROKONWERSJA W BN FRANCJI 295
4) Catalogue generał des periodiąues jusqu’en 1960 (PR) — ok. 250 000 pozycji.
Tę fazę prac już zakończono; bazą końcową jest CD-ROM, o którym będzie mowa dalej.
Druga faza obejmuje retrokonwersje katalogów: dzieł anonimowych, wydawnictw opisywanych pod hasłami korporatywnymi oraz katalogów i kartotek specjalnych (m.in. aktów parlamentarnych, królewskich i administracyjnych, historii Francji) w językach o alfabecie łacińskim. Liczbę pozycji do konwersji w tej fazie oszacowano na ok. 2 min. Prace przygotowawcze są w toku, zakończenie przewidziano na 1998 r.
Po sformułowaniu głównych założeń komputeryzacji — zdając sobie sprawę z ogromu prac — postanowiono, że wprowadzaniem danych będą się zajmować wyspecjalizowane firmy informatyczne. Pracownia konwersji we współpracy z trzema informatykami z przedsiębiorstwa SILOGIA przygotowała instrukcję przetargową i ogłoszono międzynarodową ofertę. Zdecydowano wtedy, że:
— ze względu na przewidywaną dużą liczbę rekordów zbyt ryzykowne jest powierzenie prac jednemu przedsiębiorstwu (stąd wielu późniejszych wykonawców),
— przyszła baza musi być spójna informatycznie, tak żeby była możliwa migracja rekordów z różnych katalogów, automatyczna eliminacja dubletów, wiązanie rekordów itd.
— kontrolę informatyczną bazy oprócz działu informatycznego BNF powinien przeprowadzać także wykonawca z zewnątrz.
Materiał przeznaczony do automatyzacji podzielono na 6 kontraktów. Cztery pierwsze kontrakty miały za zadanie retrokonwersję odpowiednio wyżej wymienionych czterech katalogów według ściśle określonych przez BNF reguł, gwarantujących jak najlepszą jakość produktu końcowego. Kontrakt piąty to jego kontrola pod względem kompletności i jakości rekordów, pozwalająca na jego walidację przez BNF. Kontrakt szósty to stworzenie końcowej bazy informatycznej I fazy poprzez informatyczne przetworzenie danych wszystkich rekordów w miarę ich wprowadzania do bazy przez wykonawców wszystkich czterech kontraktów i po walidacji wykonawcy piątego kontraktu. Wtedy przewidziano także, że w miarę tworzenia bazy wykonawca kontraktu szóstego będzie przedstawiał raz na semestr roboczy CD-ROM. Pierwsza jego wersja powstała w czerwcu 1992 r., po rocznym okresie wprowadzania danych, ostatnia w marcu 1995 r.
Po wyborze wykonawców1 i zatwierdzeniu pod względem finansowym przez władze zwierzchnie (Ministerstwa Kultury oraz Finansów) znacznie powiększona ekipa pracowni konwersji rozpoczęła ścisłą współpracę z wykonawcami. Polegała ona na szkoleniu ekipy wykonawców, przeprowadzaniu testów próbnych i kontroli informatycznej. Przygotowana do przetargu
1 Przetarg na kontrakt 1 i 4 wygra] AIC (Atelier* inforrnatiquc* du Centrę) w la Chartrc; na kontrakty 2, 3 i 6 JOUVE SA w Maycnnc wc współpracy z SAZTEC (w Azdos&an, Szkocja); na kontrakt 5 — Bureau Van Dijk w Paryżu.