Kadrowanie i kompozycja: Kompozycja zaczyna się od pomysłu.
Wybranie tematu zdjęcia jest jedynie pierwszym krokiem. Mylenie nad tym, co
chcemy osišgnšć zaowocuje lepszymi zdjęciami.
Dlaczego chcemy zrobić włanie to zdjęcie?
Jeszcze przed nacinięciem spustu migawki możemy poprawić jakoć wykonywanego
zdjęcia, zadajšc sobie jedno proste pytanie: dlaczego to robię, co chcę
osišgnšć? Nasuwajšcš się natychmiast odpowiedziš jest, że chcemy utrwalić pewne
wydarzenie lub scenę, które uważamy za ciekawe. Posuńmy się nieco dalej. Co tak
naprawdę chcemy w tej scenie utrwalić? Dlaczego włanie jš uważamy za
atrakcyjnš? Odpowiadajšc na takie pytania można wyrobić sobie lepszy poglšd co
do oczekiwanych rezultatów. Jeli naszym celem jest utrwalenie zabawy naszego
ukochanego szczeniaka, trzeba dobrać sytuację i ustawienia aparatu w taki
sposób, aby jak najlepiej odpowiadały one tego typu fotografii. Jeli z kolei
zamierzamy na zdjęciu oddać delikatne piękno górskiego krajobrazu, wszystkie
ustalenia będš wyglšdały inaczej. Cała tajemnica polega na docenianiu znaczenia
tych rzeczy i na wiedzy, jak się do nich właciwie ustosunkować.
Bšd gotów
Zanim zaczniemy utrwalać właciwe momenty, musimy nauczyć się je rozpoznawać.
Trzeba się wykazać dobrym instynktem i refleksem. Powinnimy się nauczyć takiej
obserwacji, by umieć przewidzieć, co się wydarzy za chwilę. Zrobienie wietnego
zdjęcia to nie tylko szczęcie, tu się liczš umiejętnoci. Na dodatek
umiejętnoci te można udoskonalić przez praktykę.
Nietypowa perspektywa.
Humorystyczne zdjęcia wykorzystujš także zestawienia elementów. Złudzenie
kolizji bawołu z pojazdem jest efektem zastosowania nietypowej perspektywy.
Kadrowanie i kompozycja: Kompozycje sš harmonijne.
Zrozumienie sposobu w jaki poszczególne elementy współistniejš w fotografii,
jest ważnym krokiem w kierunku tworzenia bardzo dobrych zdjęć.
Odkrycie i zrównoważenie elementów.
Temat, który fotografujemy i sposób w jaki to robimy niekoniecznie muszš być ze
sobš powišzane. Dobry fotograf potrafi poprawnie wykonywać każdy rodzaj zdjęć.
Sport, krajobrazy, portrety - wszystkie one wydajš się przyjemne dla oka, jeli
sš właciwie skomponowane. Większoć zaawansowanych fotografów
najprawdopodobniej intuicyjnie stosuje dwuetapowy proces: najpierw odkrywajš,
co jest właciwym tematem zdjęcia, następnie okrelajš, w jaki sposób
zrównoważyć elementy na planie, aby dawały przyjemny dla oka efekt. W pewnych
sytuacjach lepiej jest, aby główny motyw zdjęcia nie był położony centralnie.
Nie zawsze chcemy aby wszystkie obiekty na fotografii wyły wyrane. Także czas
i rodzaj ekspozycji mogš na wiele sposobów różnić się od "poprawnego wzorca".
Musimy jednak pamiętać, aby wszelkie nasze działania były uzasadnione.
Im mniej tym lepiej
Mylšc, że im więcej umiecimy na zdjęciu, tym lepsze ono będzie, jestemy w
błędzie. Prawdę mówišc, jest zupełnie na odwrót. Pozostawiajšc zbędne elementy
poza kadrem, możemy osišgnšć dużo lepsze rezultaty. Musimy pamiętać, że nie
chcemy za jednym razem sfotografować całego wiata, a tylko jego konkretnš
częć. Patrzšc na dobrze wykonane zdjęcie sportowe widzimy jak akcja na nim
zostaje wyizolowana - i to do tego stopnia, że tło fotografii jest celowo
rozmazane. Kiedy zadajemy sobie pytanie co chcemy osišgnšć wykonujšc zdjęcie,
musimy nauczyć się eliminować elementy, które nie prowadzš bezporednio do
pożšdanego rezultatu. Oczywicie nie musimy się ograniczać do wykonania tylko
jednego zdjęcia danej sceny, lecz wstępna korekta przed nacinięciem spustu
migawki sprawi, że większoć naszych fotografii będzie pierwszorzędna.
Tajniki harmonii.
Kluczem do tworzenia dobrych kompozycji jest harmonia i zrównoważenie elementów
na planie. Jeli właciwie dobierzemy pozycję, z której wykonamy zdjęcie, silos
będzie wyglšdał jak rzeba. Nie powinnimy unikać tematów, które tworzš
zadziwiajšce kształty geometryczne. Efektownie wyglšdajšce czoło ciężarówki
symbolizuje masę i moc.
Kadrowanie i kompozycja: Zmieniajmy pozycję, z której wykonujemy zdjęcia;
poszukujmy dynamiki.
Chcšc sfotografować okrelonš scenę musimy zastanowić się nad miejscem, z
którego wykonujemy zdjęcie.
Mały czy duży kšt?
Jednym ze sposobów planowania kompozycji jest poruszanie się aparatem.
Przesuwajšc aparat w innš pozycję, zmieniamy obszar, który kadrujemy. Ten jeden
z najbardziej wyrazistych sposobów modyfikacji zdjęć jest jednoczenie jednym z
najrzadziej zgłębianych przez poczštkujšcych fotoamatorów. Poprzez
przykucnięcie i sfotografowanie tematu od dołu, czy też wejcie na co i ujęcie
go od góry możemy zobrazować skrajnie różne nastroje. Nie musimy widzieć
wszystkiego z typowej pozycji stojšcej. Prawdš jest, że robienie zdjęć z
poziomu oczu daje bardzo naturalne efekty, zdarza się jednak, że poprzez zmianę
kšta fotografowania możemy dodać zdjęciom nieco ekspresji i dramaturgii. Warto
trochę poeksperymentować. Nawet niewielkie zmiany w tle lub na pierwszym planie
mogš dać imponujšce rezultaty.
Kadrowanie i kompozycja: Elementy
wiat fotografii pełen jest poprawnych rozwišzań. Sztuka polega na tym, aby
wybrać najlepsze z nich.
Poziomo czy pionowo
Stosunek długoci boków klatki w aparatach 35 mm wynosi 3:2. Podczas robienia
zdjęć mamy tendencję do stosowania ujęcia poziomego. Dzieje się tak, ponieważ
większoć obrazów z jakimi się spotykamy w naszym codziennym życiu (takich jak
np. telewizja, ekrany kinowe itp.) jest w ten sposób ułożona. Na dodatek,
obrazy, które sš szersze niż wyższe, sprawiajš wrażenie bardziej stabilnych.
Jeli fotografujemy np. krajobraz, wydaje nam się naturalne, że powinien być on
ujęty poziomo. Jeli chcemy uzyskać lepszš fotografię, musimy stale myleć nad
tym co robimy. Jeli zamierzamy ukazać pewnš cechę przyrody, ujęcie pionowe
może pomóc nam usunšć z kadru częć zbędnych obiektów. Nie istniejš żadne
reguły okrelajšce sposób, w jaki powinnimy ustawiać aparat. Trzeba
eksperymentować, stać się twórcš. Ostatecznie, to przecież tylko zabawa.
Kadrujšc tworzymy dynamikę zdjęcia.
Jak wspomniano wczeniej, naturalnym nawykiem przy fotografowaniu jest
umiejscawianie tematu zdjęcia w centrum kadru. Nie jest to oczywicie
postępowanie błędne, lecz znacznie ogranicza możliwoci twórcze. Obraz będšcy
wynikiem takiego ujęcia może być zbyt statyczny. Centralnie umieszczony obiekt
wydaje się trwały i stabilny, lecz nie sprawia wrażenia ruchu. Jeli
umiejscowimy go z boku, w obrębie kadru wytworzy się pewna dynamika, która
często już sama w sobie jest interesujšca i może się podobać. W sztuce jakš
jest fotografika, podejmowana decyzja nie jest wyborem pomiędzy rozwišzaniem
dobrym a złym, lecz raczej służy badaniu potencjalnych możliwoci. Poprzez
wiadome planowanie kompozycji w obrębie kadru, możemy tworzyć lepsze
fotografie.
Kadrowanie i kompozycja: Deseń i barwa
Pamiętajmy o tym, że możemy wykorzystywać powtarzajšce się motywy oraz że
odpowiedni kolor może sprawić, że nasze zdjęcia będš doskonałe.
Kolory
Nowoczesne filmy kolorowe pozwalajš tworzyć znakomite wielobarwne fotografie.
Zastosowanie błon kolorowych do tworzenia przezroczy daje szczególnie dobre
rezultaty, a same przezrocza często osišgajš ponadprzeciętnš jakoć. Właciwe
postrzeganie barw jest proste. Trudniej jest rozpoznać, czy element o danym
kolorze jest w stanie skupić w sobie ciężar fotografii. Oczywicie przychodzš
tu na myl np. kwiaty. Jednak podobnie jak w naturze, w scenach miejskich
również znajdziemy subtelne piękno, której przykuje naszš uwagę.
Deseń.
Fotografie oparte na powtarzajšcych się motywach wywierajš bardzo subtelne
wrażenie, które na obrazach olejnych raczej jest nieuchwytne. Soczewki aparatu
"widzš" powtarzajšce się konfiguracje w sposób przyjemny dla naszego oka.
Niezależnie od tego, czy za pomocš teleobiektywu przedstawimy zbiór elementów w
spłaszczonej perspektywie, czy uwypuklamy szczegóły stosujšc obiektyw
szerokokštny, umiejętnoć rozróżniania i obrazowania powtarzajšcych się motywów
daje nam pełnš satysfakcję.
Kadrowanie i kompozycja: Punkt ustawienia ostroci.
Nie zawsze chcemy, aby wszystko na zdjęciu było wyrane, lecz wybór właciwych
elementów wymaga przemylenia.
Wieża czy most?
Kiedy uzyskamy lepsze rezultaty, czy wtedy gdy ostroć ustawimy na wieżę, czy
na most? Nie powinnimy unikać rozmazywania niektórych częci zdjęcia. Uwaga
obserwatora zostaje wtedy skupiona na tym, co pozostało ostre.
Wybiórcze wyostrzanie elementów
Celowe rozmazanie niektórych częci fotografii często daje dobry efekt.
Wykonujšc portrety lub zdjęcia sportowe powinnimy się starać, by tło było
rozmazane. Chcšc zrobić poprawne zdjęcie zza okna lub ekranu, musimy rozmyć
pierwszy plan. Zdarza się czasem, że nie jestemy w stanie wykonać
wystarczajšco ostrego zdjęcia (tak jest często przy fotografowaniu dzikiej
przyrody), a wtedy jedynš rzeczš, którš możemy zrobić, jest celowe rozmazanie
niektórych jego częci.
Operujšc ostrociš możemy także zrealizować bardziej twórcze zamysły. Oko
obserwatora zawsze się skupia na wyranych elementach na zdjęciu, co daje nam
możliwoć eksperymentowania. Dla wzmocnienia efektu, możemy celowo ograniczyć
iloć ostrych obiektów. Używajšc aparatów z autofocusem musimy wiedzieć jak
korzystać z technik blokowania ostroci. W aparatach serii EOS jest to bardzo
proste.
Kadrowanie i kompozycja: Zdjęcia w dzień
Właciwoci owietlenia zmieniajš się przez cały dzień, lecz nie warto
ograniczać się do "magicznego" popołudniowego słońca.
Wielu fotografów uważa słońce za główne ródło wiatła. Korzystanie wyłšcznie z
owietlenia słonecznego nie jest złym nawykiem, trzeba jednak brać pod uwagę
różnice w jego jakoci. Szczególnie istotnymi czynnikami sš: pora dnia i kšt
padania promieni słonecznych.
Odpowiednia pora?
Wród fotografów zwykło się mówić o wietle pónego popołudnia. Istotnie, w
promieniach słońca znajdujšcego się nisko nad horyzontem fotografowane obiekty
wyglšdajš najładniej. Podobne wrażenie można odnieć wczesnym rankiem, kiedy to
wiatło jest bardziej różowe, w odróżnieniu od złocistego wiatła
popołudniowego. Nie bez znaczenia sš inne czynniki, np. położenie geograficzne,
pogoda, przejrzystoć powietrza, itp. Robienie zdjęć w południe często nie
przynosi dobrych efektów. wiatło padajšce bezporednio z góry jest przyczynš
powstawania brzydkich kontrastów pomiędzy elementami jasnymi a ciemnymi.
Ludzie nie wyglšdajš atrakcyjnie z powodu cieni na ich twarzach. Nie znaczy to,
że robienie zdjęć w rodku dnia jest niedopuszczalne. Powinnimy sobie jednak
zdawać sprawę z problemów, które mogš przy tym wystšpić.
Niebo.
Każdemu chyba zdarzyło się fotografować piękne, błękitne niebo i następnie
rozczarować widokiem zdjęć przedstawiajšcych bladš, rozmytš płaszczyznę.
Fotografowanie z obiektywem skierowanym w stronę słońca lub ze słońcem z boku
sprawia, że rezultatem pomiaru wiatła jest nadmierna ekspozycja nieba.
Zdjęcia, przy których słońce znajduje się za naszymi plecami pozwalajš uzyskać
głębszy odcień błękitu. Jeli tylko niebo stanowi istotny element kompozycji
zdjęcia, koniecznie trzeba zmierzyć intensywnoć owietlenia.
Kadrowanie i kompozycja: Zdjęcia wieczorem i w nocy
Robienie zdjęć wieczorem i nocš stwarza szczególne problemy, lecz dostarcza
także wielu niezwykłych możliwoci.
Wieczorne wiatło
Czasami po zachodzie słońca mamy do czynienia z wyjštkowo korzystnymi warunkami
owietleniowymi. Robienie zdjęć o tej porze jest prawdziwym wyzwaniem. wiat
nabiera mrocznego i tajemniczego wyglšdu, który chciałoby się utrwalić na
zdjęciu, jednak wymagane o tej porze bardzo długie czasy nawietlania mogš
znacznie utrudnić fotografowanie z aparatem trzymanym w ręku. W takich
sytuacjach bardzo pomocny może okazać się statyw. Nie mniej problemów możemy
napotkać przy ustawianiu ostroci. Wtedy wyjciem z sytuacji może okazać się
zrobienie kilku zdjęć przy różnych ustawieniach, a następnie wybranie
najlepszego.
Nocne pejzaże
Fotografowanie wiateł w nocy wymaga bardzo długiego czasu ekspozycji.
Oczywicie niezbędny jest statyw. Konieczne może okazać się przybliżone
okrelenie czasu ekspozycji i nawietlenie kilku klatek przy różnych jego
wartociach. Gdy fotografujemy bardzo odległy obiekt w ciemnoci, mogš wystšpić
problemy w działaniu autofocusu. Dobrym wyjciem jest wówczas włšczenie trybu
ręcznego ustawiania ostroci. Podczas długiej ekspozycji kolorowe filmy
uzyskujš zielonkawe zabarwienie. Zjawisko to nazywamy rozbalansowaniem barw i
nie można podać dla niego żadnego rodka zaradczego. Zapoznanie się z szerszš
gamš filmów pozwala stwierdzić, że niektóre z nich lepiej nadajš się do
długiego czasu ekspozycji niż inne. Wykonanie kilku prób pozwoli wybrać ten
najlepszy.
Kadrowanie i kompozycja: Złudzenie ruchu
Jak oddać ruch? Czasami rozmazane sceny daje lepsze efekty niż utrzymanie
ostroci.
Wrażenie ruchu
Aby sfotografować poruszajšce się obiekty, możemy zastosować krótki czas
otwarcia migawki. Możemy także wodzić aparatem za głównym obiektem w taki
sposób, by uzyskać rozmazane tło, które zdaje się "płynšć". Często to włanie
ruch sprawia, że zdjęcie staje się interesujšce, jednak ustawiczne stosowanie
tej zasady może stać się nudne. Przykładem niech będzie wybór sposobu
fotografowania wodospadu. Pojawia się pytanie: czy na zdjęciu ma być widoczna
dokładnie każda kropla wody, czy chcemy raczej zobaczyć rwšcy potok? Jak zwykle
w takich przypadkach, nie można wskazać dobrego lub złego rozwišzania -należy
dokonać wyboru, kierujšc się własnš kreatywnociš.
Najazd
Podczas robienia zdjęć możemy zastosować ciekawš technikę, wykorzystujšcš
własnoci obiektywów o zmiennej ogniskowej. Polega ona na zmianie ogniskowej w
trakcie ekspozycji. W tym celu niezbędne jest ustawienie bardzo długiego czasu
nawietlania oraz zamontowanie aparatu na statywie, co spowoduje, że linie
przesunięcia będš jednakowe. Ważnš kwestiš jest wybór odpowiedniego tematu.
Skierowanie na plan wielu ródeł wiatła daje zazwyczaj najlepsze rezultaty,
jako że linie przesunięcia sš wtedy bardzo wyrane.
Zdjęcie z poruszonym tłem
Wykonywanie zdjęć z poruszonym tłem jest szczególnie interesujšce, kiedy
stosujemy różne czasy otwarcia migawki. Wykonujšc tego typu fotografie musimy
zsynchronizować ruch aparatu z ruchem fotografowanego obiektu (kamera potrafi
filmować scenę statycznš, lecz próba wykonania tego przy pomocy lustrzanki
jednoobiektywowej zaowocuje niczym innym jak rozmyciem całego zdjęcia).
Dobierajšc krótki czas otwarcia migawki, uzyskujemy zdjęcie z rozmytym tłem i
wyranym, ostrym tematem. Przy zastosowaniu dłuższego czasu główny obiekt
będzie odpowiednio bardziej rozmazany. W tej technice bardzo dużo zależy od
samego fotografa, toteż stosowanie jej często prowadzi do uzyskania zdjęć
jedynych w swoim rodzaju. Warto poeksperymentować.
Kadrowanie i kompozycja: Korzystanie z filtrów
Stosowanie filtrów jest dobrym sposobem na rozwišzanie wielu problemów, a przy
tym znacznie poszerza nasze możliwoci.
Filtry polaryzacyjne
Filtry polaryzacyjne mogš być obracane, aby skutecznie likwidować wpływ wiatła
odbitego. Sš one szczególnie użyteczne w sytuacjach, gdy robimy zdjęcia
obiektów, które silnie odbijajš promienie słoneczne, np. wody, szkła, gładkich
powierzchni metalowych, itp. Dzięki ich użyciu obraz staje się bardziej
wyrany. Drugš funkcjš filtrów polaryzacyjnych jest wysycanie barw nieba i
innych elementów pejzażu. Wykonanie zamieszczonego tu zdjęcia wymagało użycia
obrotowego filtra polaryzacyjnego, np. takiego, jaki dostarczany jest prze
firmę Canon. Działanie efektu polaryzacji najlepiej jest ocenić przez
obserwację zmian zachodzšcych w owietlonych miejscach kadru podczas obracania
filtra.
Filtry skylight i UV
Jednym z prostszych sposobów skorygowania wyglšdu sceny jest umieszczenie na
obiektywie filtra. Zarówno filtry typu skylight, jak i UV zapobiegajš
powstawaniu na zdjęciu mgiełki spowodowanej działaniem promieni słonecznych,
ograniczajšc dostęp promieni ultrafioletowych do filmu fotograficznego. Filtry
UV sš zazwyczaj przezroczyste, podczas gdy typ skylight charakteryzuje się
różowym zabarwieniem, które powoduje większe nasycenie barw w warunkach
zacienienia lub zachmurzenia. Niektórzy fotografowanie na stałe zamocowujš te
filtry na obiektywach, zapobiegajšc w ten sposób mechanicznym uszkodzeniom
soczewek.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Kadrowanie i kompozycja IIIKadrowanie i kompozycja obrazu03 Warunki organizacyjne, kadrowe863 03ALL L130310?lass101Mode 03 Chaos ModeSZKLANE CZY WÄGLOWE WĹĂKNA W KOMPOZYTACH POLIMEROWYCHwiÄcej podobnych podstron