9142890659

2.1. Technologie warstwy fizycznej sieci 802.11

Standard IEEE 802.11 definiuje pięć technologii warstwy fizycznej. Charakteryzują się one różnymi częstotliwościami pracy, oferowanymi przepływnościami bitowymi oraz technikami wielodostępu. Należą do nich:

a)    warstwa fizyczna IEEE 802.11 z techniką FHSS (ang. Freąuency Hopping Spread Spectrum), polegającą na rozpraszaniu widma częstotliwości metodą skoków w paśmie ISM 2.4 GHz, zapewniająca przepływności bitowe do 2 Mb/s;

b)    warstwa fizyczna IEEE 802.11 z technika DSSS (ang. Direct Seąuence Spread Spectrum), polegającą na rozpraszaniu widma częstotliwości metodą bezpośrednią za pomocą sekwencji pseudolosowych w paśmie ISM 2.4 GHz, zapewniająca przepływności bitowe do 2 Mb/s;

c)    warstwa fizyczna IEEE 802.1 lb z techniką jak w IEEE 802.11 w paśmie 2.4 GHz, zapewniająca przepływności bitowe do 11 Mb/s;

d)    warstwa fizyczna IEEE 802.1 la z techniką OFDM (ang. Orthogonal Freąuency Division Multiplexing), polegającą na ortogonalnym zwielokrotnieniu z podziałem częstotliwości w paśmie 5 GHz, zapewniająca przepływności bitowe do 54 Mb/s;

e)    warstwa fizyczna IEEE 802.1 lg z techniką ERP (ang. Extended Ratę PHY), zapewniająca przepływności bitowe do 54 Mb/s przy pomocy technik zaczerpniętych z OFDM;

f)    warstwa fizyczna IEEE 802.1 ln, wprowadzająca do sieci WLAN technologię MIMO (ang. Multiple Input -Multiple Output), która wykorzystuje niepożądane do tej pory zjawisko, jakim jest propagacja wielodrogowa i zapewnia przepływności bitowe powyżej lOOMb/s.

W chwili obecnej systemy WLAN korzystające z techniki FHSS nie są już powszechnie stosowane. Największą popularnością cieszą się urządzenia zgodne ze standardami a/b/g z uwagi na niską cenę urządzeń oraz niezbyt skomplikowany sposób konfiguracji.