93763590

14

preferowanie w nauczaniu szkolnym wiedzy ogólnej i szeroko profilowego przygotowania zawodowego;

walkę z wykluczeniem szkolnym i społecznym uczniów;

3)    kształtowanie nowoczesnego systemu kształcenia i doskonalenia kadr pedagogicznych , z uwzględnieniem:

zapewnienia im kształcenia akademickiego;

stałego podnoszenia i aktualizacji ich wiedzy oraz permanentnego doskonalenia umiejętności pedagogicznych;

zwiększonej międzynarodowej wymiany kadr nauczycielskich;

4)    wychowania nowoczesnego Europejczyka, obejmujące: wychowanie dla pokoju i demokracji;

tolerancję dla odmienności prezentowanych przez innych ludzi, zgodnie z Konwencją Praw Człowieka;

upowszechnienie nauki języków obcych; budowę europejskiej sieci informacyjnej;

swobodny przepływ osób, dóbr i usług w obrębie krajów członkowskich; rozwój europejskiego wymiaru edukacji 5. Rozwój i promocja kształcenia ustawicznego.

Określając oświatowe priorytety, państwa członkowskie Unii zachowują swoją tożsamość i nie unifikują systemów edukacyjnych. Suwerenność systemów edukacyjnych dotyczy zwłaszcza: ich struktury, preferencji dla szkolnictwa ogólnego lub zawodowego, zróżnicowania treści nauczania poszczególnych przedmiotów, orientacji szkolnej i dostępu do wyższych uczelni.

Warunkiem integracji oświatowej w Europie jest wypracowanie pewnych ogólnych standardów dotyczących między innymi:

ustroju szkolnego (rozpiętości drabiny edukacyjnej, czasu trwania nauki w poszczególnych typach szkół, ustawowych ram obowiązku szkolnego); czytelnych zasad finansowania oświaty i zarządzania nią (w tym także jej decentralizacji); wypracowania i przyjęcia w poszczególnych krajach pewnych wspólnych treści w obrębie narodowych programów kształcenia i wychowania;

uzyskania porównywalności nie tylko świadectw i dyplomów, ale także przyjętych systemów egzaminowania i oceniania uczniów, jako wstępu do porównywalności uzyskanej przez nich wiedzy,

wypracowanie pewnych wspólnych zasad odnośnie kształcenia i doskonalenia