9621101167

Urząd Miasta Krakowa Biuro Planowania Przestrzennego

Zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego „III Kampus UJ-Wschód” PROGNOZA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO

Występujące gatunki chronione

Obszar niniejszego opracowania z powodu braku wyraźnych barier jest silnie powiązany z cennymi przyrodniczo terenami otaczającymi i stanowi kontynuację siedlisk chronionych gatunków zwierząt. W wyniku obserwacji prowadzonych przez pracowników Wydziału Kształtowania Środowiska Urzędu Miasta Krakowa stwierdzono na nim obecność derkacza Crex crex, a obserwacje wykonane w ramach opracowania ekofizjograficznego wykazały ponadto obecność gąsiorka Lanius collurio i dzięcioła dużego Dendrocopos major, wyszczególnionych w Załączniku I tzw. Dyrektywy Ptasiej (Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa, wersja ujednolicona Dz.U.UE L 20 z 26.01.2010 r.). W obszarze PLH 120065 Dębnicko-Tyniecki obszar łąkowy występują również inne ptaki wymienione we wspomnianym wyżej Załączniku: bączek zwyczajny lxobrychus minutus, bocian czarny Ciconia nigra, bocian biały Ciconia ciconia, pokrzewka jarzębata Sylvia nisoria. Ponadto do gatunków chronionych występujących w okolicach III Kampusu UJ wymienionych w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 12 października 2011 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt należą m.in:

-    motyle modraszek telejus (Maculinea teleius), modraszek nausitous (Maculinea nausithous), modraszek alkon (Maculinea alcon, czerwończyk nieparek (Lycaena dispar), oraz czerwończyk fioletek (Lycaena helle)

-    przepiórka Cotumix cotumix

-    rudzik (Erilhacus rubecula)

-    łasica (Mustela nirnlis)

-    jeż wschodni (Erinaceus concolor);

-    kret (Talpa europaea)

-    zaskroniec zwyczajny (Natrix natrix)

Tereny objęte granicami planu stanowią także teren występowania gatunków wymienionych w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 11 marca 2005 r. w sprawie ustalenia listy gatunków zwierząt łownych (Dz. U. Nr 45 poz. 433): sarny europejskiej (Capreolus capreolus, bażanta Phasianus colchicus, gołębia grzywacza Columba palumbus. Wyjątkowo licznie, jak na obszar miejski, występują dziki (Sus strofa).

2.2. Odporność na degradację i zdolność do regeneracji

Pod pojęciem odporności należy rozumieć trwałość systemu (np. fragmentu środowiska) w warunkach niezmiennego otoczenia oraz zdolność do powrotu do stanu oryginalnego po zakończeniu oddziaływania zakłócających czynników zewnętrznych, w odniesieniu do konkretnego rodzaju oddziaływania. Przeciwieństwem odporności jest wrażliwość. Im środowisko danego obszaru jest bardziej wrażliwe na dany bodziec, tym mniej jest na niego odporne, i odwrotnie. Dany obszar lub element środowiska może wykazywać różną odporność w zależności od rodzaju antropopresji. Regenerację można zdefiniować jako powrót środowiska do stanu zbliżonego do stanu przed wystąpieniem oddziaływania [45]. Jedną z podstaw do oceny możliwości regeneracji środowiska stanowią informacje na temat przeszłych reakcji środowiska na antropopresję oraz przebiegu i stopnia regeneracji po wystąpieniu zaburzeń jego struktury bądź funkcjonowania.

Oddziaływania antropogeniczne na analizowanym obszarze związane są przede wszystkim z rozwojem nowej zabudowy i infrastruktury (z czego wynikają m.in. zmniejszenie powierzchni biologicznie czynnej, przekształcenia siedlisk przyrodniczych, zanieczyszczenie powietrza, hałas). Poszczególne elementy środowiska obszaru objętego planem różnią się między sobą odpornością na poszczególne rodzaje oddziaływania. Również