2808185129

PN-EN ISO 6946: 1999

W budynkach mieszkalnych i w budynkach użyteczności publiczne] bardzo istotną rolę odgrywa konstrukcja przegród zewnętrznych. Struktura tych przegród i rodzaj zastosowanych w nich materiałów wpływają zasadniczo na rodzaj procesów, jakie zachodzą na styku dwóch różnych ośrodków, które te przegrody od siebie oddzielają

Nieznajomość wymienionych tu procesów może spowodować, że w pomieszczeniach powstaną warunki gorsze dla użytkownika od występujących w danym momencie na zewnątrz.

Konstrukcja przegród zewnętrznych w budynkach, niezależnie od wymagań statycznych, powinna zapewnić również:

•    ochronę przed przenikaniem ciepła na zewnątrz pomieszczeń,

•    ochronę przed hałasem,

•    ochronę przed zawilgoceniem wnętrza.

Sposoby przepływu ciepła

Przepływ ciepła z ciała o temperaturze wyższej do ciała chłodniejszego może odbywać się w następujący sposób:

•    przez przewodzenie: przepływ ciepła następuje w wyniku przekazywania energii nagrzanych cząsteczek ciała cząsteczkom sąsiednim;

•    przez konwekcję, czyli unoszenie: następuje unoszenie się ciepła z po wierzchni nagrzanego ciała do powierzchni ciała nienagrzanego przy współdziałaniu ośrodka, w którym ciała te się znajdują; ruch ciepła na stępuje tu z dołu do góry, cząsteczki ośrodka po ogrzaniu unoszą się i oddają ciepło do ciała zimniejszego;

•    przez promieniowanie:    na powierzchni ogrzanego ciała powstają fale

elektromagnetyczne, które rozchodząc się w ośrodku docierają do ciał zimniejszych, przekształcają się ponownie w energię cieplną i ogrzewają te ciała.

Izolacyjność termiczna przegród

Pod nazwą tą należy rozumieć zdolność przegrody do ochrony pomieszczeń przed przenikaniem ciepła na zewnątrz. Ponieważ zwykle mamy tu do czynienia z przewodzeniem ciepła — wprowadza się współczynnik przewodzenia ciepła X [W/(m-K)]. Zgodnie z obowiązującą normą o ochronie cieplnej budynków, współczynnik ten określa się, jako stosunek gęstości ustalonego strumienia cieplnego przewodzonego przez warstwę materiału — do spadku temperatury na określonej grubości tej warstwy.

Niskie wartości współczynnika oznaczają bardzo dobre właściwości izolacyjne materiału (np styropian ma X = 0,045 W/(m-K), wełna mineralna X = 0,050 W/(m-K)), natomiast wysokie wartości tego współczynnika oznaczają dobrą, lub bardzo dobrą przewodność cieplną materiału (np. żelbet ma X = 1,70 W/(m*K), stal X = 57 W/(m-K)).

Opór cieplny warstwy jednorodnej

R = ó/X

.    „ . ,,    .    . . .    [ m²-K/W ]

d - Grubość warstwy materiału

X - obi. wsp. przenikania ciepła

Opory przejmowania ciepła

	Kierunek strumienia cieplnego
	W górę	poziomy	w dół
Ra	0,10	0,13	0,17
Rse	0,04	0,04	0,04