Niepewność obliczania średniej pomiarów (z uwzględnieniem współcz. Studenta-Fishera dla n=5):
n
E (Xi - x)‘1
i= 1
«(<i°r» = \ ^7—TT \ n(n — 1)
• 1,141
Niepewność obliczania okresów i ich kwadratów:
u(T) =
u(T1) = u(T) ■ 2 ■ T
u«10T». s |
u(T), s |
u(T-), s~ |
0,001909 |
0,0001909 |
0,0004195 |
0,000807 |
0,0000807 |
0,0002048 |
0,000807 |
0,0000807 |
0,0002395 |
0,002212 |
0,0002212 |
0,0007141 |
0,001229 |
0,0001229 |
0,0004114 |
0,001930 |
0,0001930 |
0,0006906 |
Niepewność wyznaczania współczynnika kierunkowego regresji liniowej (n=6):
r
„ ---72> ei = yi-axi-b
n E A - ( E Xi
a=l
m
u(a) = 0,0124
Przyspieszenie ziemskie liczone ze współczynnika kierunkowego (7) jest zależne od jednej wielkości niedokładnej, a. Zgodnie z prawem propagacji niepewności:
°9 i \
d~a 'U{a)
2
47T
2
a
2
u(a)
47T
2
4,00641
—^ • 0,0124 = 0.030498
u(g) = 0,030
przyspieszenie ziemskie
g
9,854(30)
Tablicowa standardowa wartość przyspieszenia ziemskiego wynosi 9,80665-^ (w zależności od szerokości geograficznej 9,78^-9,82). Zgodnie z empirycznym wzorem1, na szerokości geograficznej 50°17' i wysokości 200 m n.p.m. przyspieszenie ziemskie wynosi ok. 9,81-^f.
Po uwzględnieniu niepewności rozszerzonej (±0,060) wynik (9,794 ± 9,914) zgadza się z wartością oczekiwaną.
Przyczyną różnicy może być niedokładność odwzorowania modelu wahadła matematycznego w rzeczywistości (kulka nie jest punktem materialnym, nić nie jest nierozciągliwa i nieważka), użyte przybliżenie małych kątów lub niewłaściwa płaszczyzna drgań.
Ponadto jeśli liczyć g osobno dla każdej długości wahadła okazuje się, że wyniki są zawyżone dla L większych niż 0,5m. Sugeruje to występowanie jakiegoś błędu systematycznego dla pomiarów przy większych długościach.
3
jak podanym na: http://pl.wikipedia.org/wiki/Przyspiaszenie_ziemskie