5020057699

Systemy otwarte - model odniesienia ISO - OSI

1. Wprowadzenie.

W celu ułatwienia projektowania sieci komputerowych oraz oprogramowania systemów sieciowych opracowano warstwową architekturę sieci komputerowych. Wyróżniono w niej pewną liczbę poziomów hierarchii (warstw), usługi i funkcje przypisane każdemu z nich oraz protokoły komunikacyjne i jednostki danych używane na poszczególnych poziomach Przed rokiem 1978 nie było żadnego światowego standardu definiującego ile warstw ma posiadać taka architektura oraz jakie usługi mają oferować poszczególne warstwy. Duże firmy opracowały swoje architektury (modele zamknięte), wśród których były m.in.:

a)    architektura SNA (System NetWork Architecture) firny IBM, umożliwiająca łączenie produktów tej firmy. Dotyczy dużych (mainframe) oraz średnich (midrange) systemów komputerowych Określono w niej zbiór protokołów oraz zdefiniowano sposób komunikowania się maszyn Architektura ta przeznaczona jest dla systemów komputerowych (sieci) z hostami;

b)    architektura DNA (Digital NetWork Architecture) firmy DEC. W ramach tej architektury zdefiniowano zbiór protokołów, formaty i mechanizmy wymiany komunikatów sterujących w sieci. Model ten ma strukturę siedmiowarstwową.

Rozwiązania takie były niedogodne dla mniejszych producentów i stąd w 1978 r. zdecydowano się na opracowanie w ramach międzynarodowej organizacji standaryzacyjnej ISO jednego modelu, który umożliwiałby komunikację zgodnych z jego zaleceniami produktów. Model OSI (Open Systems Interconnection) został opublikowany jako norma ISO 7498.

2.    Model odniesienia (Reference Model).

System otwarty to system zgodny z zaleceniami modelu odniesienia i zdolny do wymiany informacji z innymi systemami otwartymi.

Pojęcia modelu odniesienia.