6827068735

Wydział Informatyki Politechniki Białostickiej Podstawy Elektrotechniki i Elektroniki	Data:
Ćwiczenie nr. 2 Temat: Twierdzenie Thevenina Zespół:	Prowadzący: Ocena:

1. Cel ćwiczenia

Zapoznanie się z twierdzeniem Thevenina, poprzez wykorzystanie go w praktyce. Porównywanie wyliczonych wartości napięć i rezystancji Thevenina do rzeczywistych. Zbadanie prawdziwości twierdzenia o maksymalnej mocy.

2. Podstawa teoretyczna

Twierdzenie Theveniana

Twierdzenie Thevenina nazywane również twierdzeniem o zastępczym źródle napięcia wykorzystuje się przy rozwiązywaniu liniowych układów elektrycznych.

Zostało sformułowane niezależnie od siebie przez Hrmann'a von Helmholtz'a w 1853r. oraz Leon'a Charles'a Thevenin'a w 1883 roku.

Mówi ono, że dowolną liniową sieć prądu stałego o dwóch zaciskach można zastąpić obwodem równoważnym, złożonym ze źródła napięcia i szeregowo połączonego rezystora. Mimo iż z punktu widzenia zacisków obwód zastępczy jest równoważny, to jednak jego budowa wewnętrzna i właściwości obwodu są zupełnie różne z obwodem oryginalnym.

Dwa główne zastosowania twierdzenia Thevenina:

•    Znalezienie dowolnego napięcia lub prądu w liniowej sieci z nieograniczoną ilością źródeł zasilania,

•    Obserwacja dowolnego fragmentu obwodu poprzez zastąpienie pozostałego obwodem równoważnym.

Twierdzenie o mocy maksymalnej

Twierdzenie o maksymalnej mocy przekazywanej ze źródła mówi, że jeżeli rezystancja obciążenia równa jest rezystancji wewnętrznej źródła zasilającego, to w obciążeniu wydzieli się maksymalna moc.

Moc maksymalna będzie rozpraszana na rezystancji obciążenia, kiedy rezystancja ta jest równa rezystancji Thevenina/Nortona obwodu zasilającego. Jeśli rezystancja obciążenia jest mniejsza lub większa od rezystancji Thevenina/Nortona źródła zasilającego, rozpraszana na niej moc będzie mniejsza od maksymalnej.