6827068877

ROZSZERZENIE	PODSTAWA
1.    Teoria samorództwa, 2.    Budowa ściany komórkowej bakterii, 3.    Owocniki/ Zarodniki Ascomycetes, 4.    Zasługi Ludwika Pasteura dla mikrobiologii, 5.    Scharakteryzuj spiroplazmy, 6.    Scharakteryzuj mikroplazmy, 7.    Warunki sprzyjające i niesprzyjające rozwojowi ektomikoryz, 8.    Pospulaty kocha, 9.    Scharakteryzuj i porównaj procesy płciowe Ascomycota i Bazydiomycota, 10.    Rozwój mikroskopii, 11.    Oddychanie beztlenowe, 12.    Mikoryza arbuskularna,	1.    Charakterystyka grzybów (Funghi). 2.    Oddychanie tlenowe 3.    Kształty i wielkości wirusów, 4.    Charatkerystyka Eukaryota, 5.    Charakterystyka oddychania beztlenowego , 6.    Budowa bakteriofagów, 7.    Budowa ściany u bakterii gram ujemnych i gram dodatnich, 8.    Charakterystyka Ascomycota, 9.    Opisać jednostkę wirusa mozaiki tytoniowej, 10.    Namnażanie wirusów, 11.    Ektomikoryza
ODPOWIEDZI
1.    Samorództwo= abiogeneza, nazwa nadana przez Arystotelesa - teoria, według której żywe organizmy powstały z materii nieożywionej. Arystoteles twierdził, że abiogeneza jest obserwowalnym faktem np. myszy powstające z brudnego siana, szczury ze szmatek, muchy z mięsa, itd. (Pierwszym krokiem obalającym teorie Arystotelowskiej abiogenezy było wykazanie przez Włocha Francesco Rediego w 1668, że robaki obserwowane w gnijącym mięsie nie powstają samoistnie. Redi zamknął kawałki mięsa w klatkach z gęstej drucianej siatki uniemożliwiając muchom złożenie jaj.) 2.    Ściana komórkowa - martwy składnik komórki, otoczka komórki o funkcji ochronnej i szkieletowej. U bakterii podstawowym składnikiem ściany komórkowej jest mureina. 3.    Grzyby workowe Ascomycota - typ grzybów z podkrólestwa Dikarya. Ich nazwa pochodzi od typu zarodni zwanej workiem (ascus), w której są wytwarzane zarodniki workowe (askospory). Haploidalny zarodnik spada na ziemię i wyrasta z niego nitkowata, wielokomórkowa, jednojąd rowa grzybnia. 4.    Ludwik Pasteur- francuski lekarz, chemik i	1.    W zasadzie grzyby to wielokomórkowe lub komórczakowe organizmy cudzożywne (głównie osmotroficzne), niezdolne do aktywnego ruchu, o ścianach komórkowych zbudowanych z chityny. W definicji tej są jednak pewne nieścisłości. Prymitywne grzyby wielokomórkowe wytwarzają zdolne do ruchu, jednokomórkowe, uwicione zarodniki pływkowe, mają też niekiedy bliskich, jednokomórkowych kuzynów. Niektóre cechy niegdyś przypisywane grzybom obecnie nie wchodzą do ich charakterystyki, gdyż dotyczą innych grup organizmów, przejściowo zaliczanych do grzybów. Przykładowo, dotyczy to cech organizmów takich, jak śluzówce, będące zdolnymi do ruchu ameboidalnego komórczakami, oraz lęgniowce Oomycetes - organizmy o trybie życia typowo grzybowym, ale o ścianie komórkowej zbudowanej z celulozy i zaliczane obecnie do grupy Stramenopiles. 2.    Oddychanie tlenowe to biologiczne utlenianie substratu pokarmowego, przy którym, w odróżnieniu od oddychania beztlenowego, końcowym akceptorem elektronów jest tlen atmosferyczny. Składa się z cyklu takich reakcji, w których z substratu następuje oderwanie dwóch elektronów i jonów wodorowych (utlenienie) i przyłączenie ich do reduktora, który podlega utlenieniu przez następny. Energia uzyskana przy tej reakcji służy do syntezy ATP z ADP i Pi. W oddychaniu tlenowym cały łańcuch reakcji na przekaźnikach elektronowych, ułożonych wzdłuż gradientu potencjału oksyredukcyjnego wzrastająco nazywamy łańcuchem oddechowym -jest to ostatni, a zarazem najważniejszy etap