Sprzęt pomocniczy do montażu
Poza głównymi urządzeniami podnośnymi do montażu wykorzystuje się również sprzęt pomocniczy, tj.:
— zawiesia,
— rusztowania, pomosty, drabiny,
— sprzęt do prowizorycznego zamocowania elementów i ich rektyfikacji,
— aparaturę pomiarową,
— drobne narzędzia.
Zawiesia są to urządzenia umożliwiające połączenie haka maszyny montażowej z zaczepami elementu prefabrykowanego. Ze względu na sposób przenoszenia obciążenia zawiesia dzieli się na:
— mechaniczne (haki, łańcuchy, liny itp.),
— elektromagnetyczne,
— pneumatyczne. W budownictwie prawie wyłącznie mają zastosowanie zawiesia mechaniczne. Podstawowymi parametrami zawiesi są:
— udźwig, czyli maksymalna masa, jaka może zostać uniesiona,
— wysokość,
— rozstaw zaczepów montażowych w podanym elemencie.
Najprostszą konstrukcję ma zawiesie dwulinowe (rys. 10.18).
Składa się ono z dwóch odcinków liny stalowej połączonych ze stalowym uchem, które umieszcza się w gardzieli haka maszyny montażowej, oraz haków (najczęściej jednorożnych). Końce lin przewlekane przez ucho i otwory w hakach są zamocowane zaciskami śrubowymi (rys. 10.18b) lub fabrycznie zaciśniętą nakładką blaszaną. Za pomocą zacisków śrubowych końce lin można łączyć nawet w podręcznym warsztacie ślusarskim na budowie. Trzeba jednak pamiętać, że liczba i rozstaw zacisków w każdym połączeniu jest uzależniona od średnicy łączonej liny. Liczba ta jednak nie może być mniejsza od 3 na każdym końcu liny (tabl. 10.4). W miejscach przegięcia w pierścieniach lub uchu linę zabezpiecza się specjalnymi blaszanymi kształtkami, zwanymi sercówkami lub kauszami (rys. 10.18d). Odcinki lin powinny być takiej długości, aby zaczepiony na zawiesiu element był pochylony w stosunku do poziomu o ok. 5%, a kąt wierzchołkowy między linami wynosił ok.