6060121282

fyw jnu ru policjantów po¹runku, co i«vn/ł A? kierownik pcwtr-

runku jmi eh przełożonym o bardzo ograniczonych uprawnieniach Do aniań kierownika rrwiru | pi Kierunku) tulc/v w szczegół-

nofci

J) rozpu/rciwantr zagrożeń l pr/ieiwdr.iał.iroc przycn-nom ich powstawania.

2)    inicjowanie > organizowanie działań społeczności lokalnych mających na a-l u zapobieganie popełniania przestępstw i wy-icnwprt oraz mnym zjawiskom kryminogennym,

3)    wykonyw anic c/ynncrfci admmistraoTno-porządkow ych oraz innych nKtterpiącyyh zwłoki cz>Tinoio związanych z uwiadomieniem o przestępstwie i zabezpieczeniem miejsca zdarzenia

W świetle powyższych unormowań ustawowych mc można podzielić stanowiska prezentowanego przez J Czapska 11 Wófdkie-wicza. te kierownik rewiru jest organem Policji ¹ Przecież ustawa nie określa zadań kierownika rewiru Jako organu, zaś te. które dla rurgo przekazuje, są zadaniami Pobcji. tyle że o ograniczonym zakresie przedmiotowym, a organy Poliqi wymienione są w arl 6 ustawy. Brak jest też unormowań, jaki jest stosunek organów Policji wobec kierownika rrwiru. np. komendanu komisariatu. Skoro rewiry powstają na termie gminy (o czym świadczy właściwość organu opiniodawczego). to wydaje się. ze powinny być to wyłącznie jednostki organizacyjne komisariatów z określonymi uprawnieniami przy-znanymi komendantom komaanatów. a nie Jednostki komendy powiatowej.

Jak można się domyślać, intencją ustawodawcy byk¹ stworzenie instytuqi realizującej filozofię cammmuty potiaag. filozofia ta prezentuje model dostępnego dla obywateli lokalnego policjanta, który wspólnie z mieszkańcami ze swego rejonu próbuje znaleźć kreatywne rozwiązania miejscowych problemów. Jest to hlo/ofia sprawowania funkcji policyjnych. realizująca ideę bliskiej współpracy

sąsiedzkiego² policjanta / atakami lokalnej ipołecmota.'² filozofa ammumty poUdnf rozwinęli Mę w latach 60. w USA |ej arian byki poprawa skuteczności działań polkji i wykreowanie w rerach społeczeństwa innego wizcninku tego organu, by przełamać kryzys zaufania do policji Sformułowano tu podstawową tezę. te póbrjj I tpokcaioki lokalne muszą wspólnie zapobiegać przmtępczoici Założenia lego typu działań policyjnych zyskały poparne i w innych państwach Obecnie W zasadne w każdym z państw europejskich filozofia U jest wprowadzana w różnym zakresie i w różnych formach Następuje np. rozwój zdecentralizowanych jednostek poh-cyjnych z niezależnym dowództwem w postaci polKjt sąsiedrucy sterowej. Są to małe mpoiy policyjne z własnym dowództwem, ulokowani² w jednym rejonie i odpowwdzulnr tam za pełny serwu policyjny. Opracowywane są strategie zbli/cnu poliqi ze społcczcń-stwttn. np. poprzez organizowanie pieszych patroli policyjnych. »pe-Cjałnych patroli kontaktowych czy rejonowych patroli pieszych przeprowadzanych przez dzielnicowych Metodą realizacji tej filozofii działań policji są też policyjne konsultacje z przedstawicielami tniesz-kańców na limit oczekiwań dotyczących modelu działania pobcji Formą zaangażowana policji w społecznościach lokalnych są też wizyty policjantów w domach, podczas których pytają oprnWemy związane z zapewnieniem bezpieczeństwa, oferują swoją pomoc, prottą o uwagi na temat policyjnej pracy, a także zbieram informa-cje o mieszkańcach. Założeniem jest, by komisariaty i posterunki poitcji umożliwiały kontakt ze społeczeństwem

Wydaje się. ze celem tworzenia w Polsce w 1990f. policji lokalnej. a obecnie rewirów dzielnicowych (posterunków policji), jest próba przeszczepu filozofii realizowana funkcji policyjnych poprzez zwrócenie uwagi na współdziałanie ze społecznością lokalną na grunt polski Intbi jednak przyznać, że przyjęte w znowelizowanej ustawie rozwiązania prawne uitencji tej do końca me realizują Jak wynika z wy mienionych wytycznych nr 4 Komendanta Głównego Policji z dnia 17 kwietnia 2002 r. celem utworzenia posterunku Policji

1

J CdjXU.I WoyiIwnra PtUp w ęan MW    ó¹o»yt» IW , |]

•    Umr².²-1?²

2

   UW,vl»l²