1
Gęstość(p) nazywamy masę jednostki objętości materiału bez uwzględnienia porów wewnątrz materiału. Innymi słowy jest to stosunek masy wysuszonej próbki materiału do jego objętości bez porów, tzw. objętości technicznie „absolutnej". Wartość p oblicza się ze wzoru: p = m/Va [g/cm3,kg/dm3,t/m3] gdzie: m-masa suchej próbki
Va - objętość próbki bez porów.
Gęstość służy najczęściej do obliczania szczelności lub porowatości materiału. Aby obliczyć gęstość materiału, musi się go wysuszyć do stałej masy; temp suszenia zależy od budowy chemicznej materiału(np. dla wyrobów gipsowych temp suszenia nie powinna przekraczać SOstopni). Pomiar objętości absolutnej przeprowadza się bądź w piknometrze (pomiar dok.) lub w objętościomierzu Le Chateliera(pomiar przybliżony). W przypadku badania objętości mat. Zwartego takiego jak szkło stal próbki się nie rozdrabnia. Próbki laboratoryjne materiałów porowatych rozciera się na proszek tak by całość przechodziła przez sito o boku oczka 0.08mm do objętościomierza napełnionego spirytusem skażonym. Różnica poziomów cieczy w objętościomierzu wskazuje na objętość wsypanego proszku.
Porowatość (p) materiału nazywamy procentowa objętość wolnych przestrzeni w tym materiale. Jeżeli od jednostki objętości materiału odejmiemy objętość szkieletu materiału(szczełność) to wynikiem tego działania będzie objętość wolnych przestrzeni, która możemy wyrazić także w procentach.
Wartość (p) obliczamy ze wzoru p=(l-S)100%
czyli
p=(l-(Pp/p))100%
Zamarzająca woda w porach zwiększa swoja objętość, wywołując naprężenia w szkielecie materiału. Materiały z małymi porami są zwykle bardziej mrozoodpome niż materiały z większymi porami, nawet dość rzadko rozmieszczonymi w materiale.