7803159993

Dr. Izabela Barańczyk Ochrona własności intelektualnej

Wykład I - Źródła prawa m-owego, pojęcie i klasyfikacja własności intelektualnej

1.    Źródła prawa międzynarodowego:

Pod uwagę bierzemy przede wszystkim akty wielostronne wchodzące w skład WIPO:

•    Konwencja Paryska o ochronie własności przemysłowej z 1883r.

■    Konwencja Berneńska o ochronie dzieł literackich i artystycznych z 1886r.

•    Konwencja o ustanowieniu światowej organizacji własności intelektualnej z 1967r.

•    Porozumienie w sprawie handlowych aspektów własności intelektualnej z 1994r.

2.    Prawo europejskie:

Nie ma jednolitego aktu prawnego, poszczególne kwestie rozstrzygane są w aktach dwojakiego rodzaju (dyrektywy i rozstrzygnięcia), a pozostałe na zasadzie swobody przepływu towaru.

Dyrektywy- ujednolicają standard. Odnoszą się do:

•    wzoru przemysłowego

■    znaku towarowego

■    topografii u kładów scalonych

•    ochrony programów komputerowych

•    ujednoliceniu czasu ochrony praw autorskich i pokrewnych

Rozstrzygnięcia - maia bezpośrednią zastosowalność. Odnoszą się do:

■    znaku towarowego

■    ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia

■    wzorów wspólnoty

3.    Regulacje prawa polskiego:

•    ustawa o prawie autorskim i pokrewnym - 4 iipca 1994

•    ustawa o prawie własności przemysłowej - 30 czerwca 2000

■    ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji -16 kwietnia 1993

4.    Pojęcie własności intelektualnej:

Własność intelektualna - dobra niematerialne (dobra koncepcyjne). Możemy tutaj wyróżnić takie dobra jak:

•    dzieła: literackie, artystyczne, naukowe

•    rozwiązania: wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe

•    oznaczenia: oznaczenia przedsiębiorstwa, oznaczenia pochodzenia geograficznego, znaki towarowe

Dobra te istnieją niezależnie od rzeczy, jednak to właśnie ona jest nośnikiem dzięki któremu poznajemy i korzystamy z danego dobra. Przy spełnieniu określonych przesłanek mogą i są one chronione. Mają swoją własność majątkową. Ochrona tych dóbr opiera się na prawie podmiotowym, którego wzorem jest prawo własności rzeczy. Uprawnienia majątkowe w przypadku dóbr niematerialnych są ograniczone w czasie i w przestrzeni.