9463506141

1. Definicja biomateriału i podstawowe wymagania stawiane tym materiałom

BIOMATERIAŁ to każda substanqa. albo kombinacja substancji syntetycznych lun naturalnych, inna niż lek. która może być użyta w dowolnym okresie, jej zadaniem jest uzupełnienie lub zastąpienie tkanek narządu, jego części lub spełnienie ich funkcji

WYMAGANIA wobec biomateriałów

-    stały skład chemiczny i fazowy ustalony na podstawie kryteriów biozgodnośa

-    niski udział wtrąceń niemetalicznych

-    drobnoziarmstość struktury —»j ednakowe napięcia, we wszystkich kierunkach

-    odpowiednie właściwości fizyczne (np paramagnetyzm)

-    wysoka odporność na korozj ę

-    odpowiednie właściwości mechaniczne

-    biozgodność (brak toksyczności, działania kancerogennego, zakrzepotwórczego, alergizującego)

2. Klasyfikacja wyrobów medycznych

Ze względu na czas kontaktu

-    OGRANICZONA: jednorazowo lub do 24h

-    PRZEDŁUŻONA (krótkotrwały): 24h - 30 dni

-    STAŁA (długotrwały) +30 dni

Ze względu na rodzaj kontaktu

-    POWIERZCHNIOWY skora, błony śluzowe, powierzchnie uszkodzone

-    ZEWNĘTRZNY krew, zębina, tkanki miękkie

-    IMPLANTY: krew, tkanki miękkie, kości

3. Stopy metali w organizmie - skutki uboczne obecności metali

o ZELAZO - utrudniona dyfuzja enzymów przez błony, niszczenie lizosomów, miażdżyca, marskość wątroby, uszkodzenia DNA o CHROM - uszkodzenia wątroby, nerek, guzy płuc o NIKIEL - kancerogennośc o KOBALT - alergie

o ALUMINIUM - uszkodzenie komórek nerwowych, dróg oddechowych, kości, naczyń

4. Klasyfikacja biomateriałów w odniesieniu do biozgodności

•    BIOOBOJĘTNE:

-    minimalne interakqe z otaczającą tkanką, wokół tworzy sie torebka włóknista

-    biofiińkqonalnosć zalezy od sposobu połączenia tkanki z materiałem

-    biooboj ętność metali j est ograniczona ze względu na zuzyae mechaniczne (ścieranie), korozj ę elektrochemiczną

-    np.: Al₂0_3ł Y₂0₃. Cr0₂. Zr0₂.

•    BI ORES ORBO W A LNE

-    stopniowo rozpuszczają sie w organizmie i powoli zastępowane są otaczającą tkanką (np kostną)

-    produkty rozkładu mogą stanowić budulec tkanki

-    np fosforany i tlenki wapnia, gips, węglan wapnia