1105140840

Wstęp

Zmiany zachodzące w środowisku bezpieczeństwa w wymiarze światowym, na przestrzeni ostatnich kilku dziesięcioleci powodują ewolucję rozumienia pojęcia bezpieczeństwa. Dominujące od wieków tradycyjne rozumienie bezpieczeństwa kojarzone z dominującą rolą państwa i sił zbrojnych, współcześnie straciło swoją pozycję na rzecz postrzegania niemilitarnych aspektów bezpieczeństwa.

Specyfika współczesnych zagrożeń powoduje, że społeczeństwo staje przed problemami nie tylko klęsk naturalnych, ale także zagrożeń technologicznych oraz aktów terroru. Powstała sytuacja wymaga tworzenia kompleksowych i zintegrowanych narzędzi zarządzania kryzysowego, umożliwiających wykorzystywanie komponentów militarnych i cywilnych, na wszystkich poziomach reagowania. W tworzeniu sytemu zarządzania kryzysowego istotną role spełnia dynamiczny układ organów zarządzających i powiązań informacyjnych oraz wdrażanie metod umożliwiających obniżenie stopnia oddziaływania zagrożeń na funkcjonowanie organizacji, a także planowanie i podejmowanie czynności zapobiegawczych umożliwiających minimalizacje wspływu i skutków występujących zagrożeń.

Różnorodność zagrożeń wymusza konieczność specjalizacji i profesjonalizacji działań administracji publicznej i służb zarządzania kryzysowego. Istotnym zagadnieniem jest efektywność podejmowanych działań, które powinny być skuteczne i rozwiązujące powstałe zagrożenia, zapewniając pożądany efekt przy wykorzystaniu minimalnych środków i zasobów. Wartym podkreślenia jest fakt, iż w sytuacjach kryzysowych, szczególnie tych, które obejmują swym zasięgiem duże grupy ludności, społeczeństwo oczekuje zarówno sprawnego zarządzania, jak i przywództwa, które będzie uosabiało funkcje państwa w tym zakresie. Pojawia się potrzeba kształcenia grupy menedżerskiej posiadającej interdyscyplinarną wiedze m.in. zakresu bezpieczeństwa narodowego, obrony