Literatura uzupełniająca:
Baker, M. 1992. A Coursebook on Translation. London: Routledge.
Bassnett-McGuire, S. 1991. Translation Studies. London: Routledge.
Bell, R T. 1991. Translation and translating. London: Longman.
Enkvist, N. E. 1988. Styles as Parameters in Text Strategy. In W. v. Peer (ed.), The Taming ofthe Text: Explorations in Language, Literaturę and Culture, 125—151. London: Routledge.
Enkvist, N. E. 1990. Stylistics, Text Linguistics, and Text Strategies. Hebrew Linguistics 28-30: vii—xxii.
Hatim, B. 1997. Translation Theory and Contrastive Text Linguistics. Exeter: University of Exeter Press.
Jones, R. 1998. Conference Interpreting Explained.
Manchester: Stjerome.
Kwieciński, P. 2001. Disturbing Strangeness: Foreignisation and Domestication in Translation Procedures in the Context o/Cultural Asymmetry. Toruń: Edytor.
Lefevere, A 1992. Translating Literaturę. New York: MLA
Lefevere, A 1992. Translating Poetry. Assen: Van Gorcum.
Peer, W. van. 1986. Stylistics and Psychology: lnvestigations of Foregrounding. London: Croom Heim.
Smith, L.E. (red.). 1987. Discourse across Cultures. New York: Prentice Hall.
Steiner, G. 1975. After Babel: Aspect of Language and Translation. OUP: London.
Venuti, L. (red.) 2000. The Translation Studies Reader.
London: Routledge.
Nazwa przedmiotu |
Techniki sporządzania notatek |
Język przedmiotu/modułu kształcenia*) |
angielski i polski |
Efekty kształcenia dla przedmiotu/modułu kształcenia*) (wiedza, umiejętności, kompetencje społeczne) |
Wiedza: Słuchacz rozumie rolę tłumaczenia konsekutywnego na współczesnym rynku tłumaczeniowym oraz rozróżnia poszczególne jego typy. Słuchacz zna podstawowe zasady notacji oraz najważniejsze założenia istniejących systemów notacyjnych, w szczególności Różana i Matysska. Umiejętności: Słuchacz ćwiczy pamięć, umie rozróżnić treści wymagające zanotowania od takich, które potrafi zapamiętać. Słuchacz stopniowo rozwija swój własny system notacji i potrafi samodzielnie tworzyć funkcjonalne skróty oraz symbole i ich kombinacje. |
11