METODYM DOBORU PRÓBY ]V AUDYCIE WEWNĘTRZNYM
Przebieg próbkowania audytowego obejmuje sześć etapów:
1) planowanie badania,
2) określenie wielkości próby,
3) selekcja elementów próbki,
4) badanie próby,
5) uogólnienie znalezionych błędów.
6) ocena wyników badania”.
2.1. Planowanie próbkowania audytowego
W planowaniu próbkowania audytowego wyróżnia się następujące etapy:
1) określenie celu badania;
2) określenie zbiorowości, z której będzie losowana próbka;
3) wybór metody próbkowania;
4) ustalenie zakresu informatycznego wsparcia próbkowania;
5) przygotowanie dokumentacji badania.
Celem próbkowania audytowego jest:
1) dla testów zgodności - potwierdzenie poprawności działania badanej procedury;
2) dla testów wiarygodności - sprawdzenie poprawności badanego salda lub grup operacji.
Cel badania w sposób jednoznaczny określa zbiorowość, która podlega próbkowaniu. Jeżeli celem badania jest sprawdzenie, czy należności od dłużników nie są wykazane w księgach w kwotach zawyżonych - zbiorowość generalną stanowią tutaj salda kont dłużników wykazane w zestawieniu. W sytuacji, gdy celem badania jest sprawdzenie wiarygodności sald zobowiązań wobec dostawców - zbiorowości generalnej nie powinny tworzyć zestawienia sald kont dostawców, mogłyby to być natomiast np.: następujące po sobie zapłaty lub nie uregulowane faktury. W razie, gdy celem badania jest sprawdzenie zgodności procedur kontroli zakupu - zbiór podległy badaniu stanowić będą faktury zakupu24.
25 Zob.: MSRF 530: Badania wyrywkowe (próbkowanie) i inne procedury statystyczne. Międzynarodowe Standardy Rewizji Finansowej: SKwP, Warszawa 2001 oraz Wytyczna 23: Pobieranie prób dla kontroli. Europejskie Wytyczne stosowania standardów kontroli INTOSAI, Luksemburg 1998. http://www.nik.gov.pl. u Por.: Z. Przybycin. P. Rojek. Metody reprezentacyjne w badaniu sprawozdań finansowych. SKwP. Warszawa 1996.
14