1) odległość lutniociągu ssącego od czoła przodka przy wentylacji ssącej nie powinna być większa niż 3 m,
2) odległość lutniociągu tłoczącego od czoła przodka przy wentylacji tłoczącej nie powinna być większa niż:
a) w polach niemetanowych - 10 m,
b) w polach metanowych - 8 m,
3) przy wentylacji kombinowanej odległość lutniociągu ssącego od czoła przodka nie powinna być wiesza niż 6m, a odległość lutniociągu tłoczącego - wiesza niż 12 m.
§ 227. 1. Lutniociąg wyprowadza się do przepływającego prądu powietrza na odległość co najmniej 8 m w takim kierunku, aby nie występowała recyrkulacja powietrza.
2. Przepis ust. 1 nie dotyczy lutniociągów pomocniczych stosowanych:
1) przy wentylacji kombinowanej,
2) dla usuwania nagromadzeń metanu,
3) dla poprawy warunków klimatycznych.
3. W wyrobisku, z którego pobierane jest powietrze do przewietrzania wyrobiska z użyciem lutniociągu, powinna płynąć ilość powietrza uniemożliwiająca występowanie jego recyrkulacji, natomiast na odcinku lutniociągu w prądzie przepływającym powinna być utrzymana wymagana prędkość powietrza.
4. Przy wentylacji kombinowanej ilość powietrza doprowadzana lutniociągiem zasadniczym powinna być większa od ilości pobieranej przez lutniociąg pomocniczy.
§ 228. 1. Prędkość prądu powietrza w wyrobisku przewietrzanym z użyciem lutniociągu powinna wynosić co najmniej w polach:
1) niemetanowych i I kategorii zagrożenia metanowego - 0,15 m/s,
2) III, IV kategorii zagrożenia metanowego - 0,30 m/s.