157383589

04-03-2008

Pracownia Informatyki, AGH

Sposób kodowania danych

Bit (b), najmniejsza możliwa jednostka informacji. Może posiadać wartość o lub 1 (stąd system binarny używany w komputerze). Fizycznie wartość o oznacza brak sygnału (prąd nie płynie), zaś 1 oznacza sygnał. Osiem bitów składa się na jeden bajt. Na n bitach można zapisać 2 do potęgi n różnych wartości. Podobnie jak dla bajtów, przedrostek kilo- (kilobit) oznacza 1024 bity, megabit to 1024 kilobity, gigabit to 1024 megabity, zaś terabit oznacza 1024 gigabity.

Bajt (B), jednostka informacji złożona z ośmiu (najczęściej) bitów. Bajt może być samodzielnie adresowanym elementem pamięci komputera (komórka). Rozmiar bajtu dobrano tak, aby wystarczył do zapamiętania każdego znaku, np. litery, cyfry lub znaku typograficznego (a, 1, @) pupularnych kodów, np. kodu ASCII, dlatego bajt jest często utożsamiany ze znakiem.

Binarny kod, sposób zapisu informacji za pomocą dwu symboli: o i 1, oparty na dwójkowym systemie liczbowym.

Aby ograniczyć długość kodu binarnego wprowadzono sposób kodowania zapisu dwójkowego na ósemkowy lub szesnastkowy.